Bir kadın oğlunu okumadığı için bir semerci ustasının yanına çırak olarak verir. Okumadı, bari elinde zanaatı olsun düşüncesiyle. Oğlan, semerci ustasının yanına bir-iki gün gittikten sonra bir daha gitmez. Annesi niye gitmediğini sorar.
Çocuk, “Anne, işi öğrendiğim için gitmeme gerek yok”
Kadın, “İşin nasıl olduğunu bir anlat bakalım”
Çocuk, “İki tahtayı çakıyorsun, arasına çuldan bir minder yapıp içine otu dolduruyorsun”
Semerci ustası çocuk işe gelmediği için merak eder ve çocuğun kaldığı eve gelir. Çocuğun annesine, “Sizin oğlan gelmiyor” der.
Kadın, “Benim oğlan işi öğrendiği için gelmek istemiyor.”
Semerci, “Allah, Allah! Nasıl öğrenmiş anlat da dinleyelim”
Kadın, “İki tahtayı çakıyormuşsun, arasına çuldan bir minder yapıp içine de ot dolduruyormuşsun.”deyince, semerci gülerek başını sallar ve; “Vay kerata vay! Kendisi öğrenmekle kalmamış anasına da öğretmiş.”
