Antik çağın en büyük bilim insanlarından biri olan Arşimet, yalnızca matematik ve fiziğe katkılarıyla değil, aynı zamanda ölüm anındaki tavrıyla da efsaneleşmiştir. MÖ 212 yılında Roma askerleri Sirakuza’yı kuşattığında, Arşimet şehri savunmak için icat ettiği makineleriyle tanınıyordu. Ancak onun için savaşın gölgesi bile, zihninin içinde çözdüğü matematik problemleri kadar dikkat çekici değildi.
Efsaneye göre, bir Roma askeri Arşimet’i öldürmeye geldiğinde o hâlâ yere çizdiği geometrik şekiller üzerinde çalışıyor, problemlerini çözmeye odaklanıyordu. Arşimet’in son sözlerinin “Çizgilerime dokunma!” olduğu rivayet edilir. Bu söz, bilginin ve düşünmenin bir insan için ne denli kıymetli olduğunu gösterir. Hayatını bilime adamış bir kişinin, ölüm anında bile aklını bırakmaması, onun entelektüel sadakatinin en çarpıcı örneklerinden biridir.
Arşimet’in son anları, bilim tarihinde fedakarlığın ve tutkuyla çalışmanın sembolü hâline gelmiştir. Ölüm anında bile düşünmeyi bırakmayan bu deha, çağlar boyunca düşünürlere ve bilim insanlarına ilham vermeye devam etmektedir.
