Yaşadığı dönemde bazı insanlar Mevlâna Celaleddîn Rûmî Hazretlerine ağızlarına ne gelirse söyler ve ona hakaret ederlermiş. Bir gün bir saygısız adamın birisi, Mevlâna Celaleddîn Rûmî Hazretlerine, “Sen inançsız kişileri bile kabul ediyorsun, inançsız insanlarla bir araya geliyorsun; günahkâr insanlara dahi ‘gel’ diyorsun. Bu davranışınız, dinin izzetine dokunuyor, İslâm’ın onurunu zedeliyor.” Şeklinde bir mektup göndermiş. Mevlâna Hazretleri, mektubu açıp okuyunca, tebessümle kâğıdın arka tarafını çevirip, tek cümle yazar ve mektubu yazan kişiye geri gönderir.
Mevlâna Hazretleri o tek cümlede “Sen de gel, sana da bağrımı açıyorum!” der.
Öyle bir gönle sahip olmalıyız ki, herkes gönlümüzde kendisine ayrılmış bir sandalye bulabilmelidir.
