Merhaba,
Ümit Kuşağı’nın Psikoloji köşesinde “insan” olmaya ilişkin konuları incelemek, sorunlarımıza çözümler bulmak; yaşamıza umut ve mutluluk getirecek önerileri paylaşmak üzere karşınızdayım.
Bu hafta, yaşamımızda belki de en fazla ihtiyaç duyduğumuz konudan yani mutluluğu yakalamanın yollarından bahsetmek istiyorum.
Ne kadar ihtiyacımız var mutlu olmaya değil mi? Yaşamımız boyunca hep mutluluğu kovalamıyor muyuz? Kendimize hep mutluluk hedefleri belirliyor; çocukken büyüyüp mutlu olmayı, öğrenciysek okulumuzu bitirip mutlu olmayı, sahip olmak istediklerimize eriştiğimiz gün mutlu olmayı istiyor, bu hedeflere koşmaya devam ediyoruz. Genelde mutluluğumuzu uzaktaki amaçlarımıza, maddi güce veya diğer insanların yapacaklarına bağlıyoruz. Ancak nedense çoğu zaman insanlar düşündüğümüzden farklı davranıyorlar, koşullar hiç arzu etmediğimiz gibi oluşuyor veya parasal gücümüz beklentilerimizden az oluyor.
Hiç mutluluğu yanlış yerde ya da yanlış şekilde aradığımızı düşündünüz mü?
Şu cümleyi duymuşsunudur: “Mutluluk insanın içindedir” Bu ifadenin gerçekten doğru olduğuna inanıyorum. Çünkü zihnimiz dünyayı kendi süzgecinden geçirerek algılar. Zihnimizdeki bu süzgeç, kendimize, diğer kişilere, bugüne kadar başımıza gelenlere, yaşama bakış açımıza ait fikirlerle doludur. Gördüğümüz herşeyi içimizde bulunan bu birikimlerle yorumlarız. Böylelikle aynı durum karşısında hepimiz farklı şeyler düşünürüz. Diyelim ki otobüsü kaçırdınız ve gideceğiniz yere geç kaldınız. Ne düşünürdünüz? “Olsun, bir sonrakini beklerim ve bir daha durağa daha erken gelirim” mi yoksa “Offf yine kaçtı, zaten ben herşeyi doğru yapsaydım bu durumda mı olurdum” mu?
Aslında mutluluğumuz yaşadığımız durum her ne olursa olsun o durumun bize vereceği dersi almak ve gereksiz yere kendimize yüklenmemekle başlıyor. Bunun için öncelikle süzgeçlerimizi temizlememiz, olanı olduğu gibi değerlendirmeye çalışıp bu koşullar altında en iyi yapabileceklerimizi gerçekleştirmemiz gerekiyor. Yaşama ve kendimize daha olumlu bir açıdan bakmaya çalışmak mutlulukta ilk adımdır.
İkinci adım, sahip olduğumuz güzel şeyleri hiç unutmamaktır. Bir bilge demiş ki “İnsanlar hep sahip olmadıklarını düşünerek mutsuz olurlar ama mutlu kişi, elindekinin kıymetini bilendir.” Bir düşünün, sizin sahip olduğunuz ama diğer pek çok insanın sahip olamadığı ne kadar çok şey var hayatınızda. Bir aileniz, sevdikleriniz olduğu için; karı, yağmuru, ağaçları hissedebildiğimiz için ne kadar şanslıyız. Şu an dünyanın başka bir yerinde ne kadar çok insan açlıktan ölüyor, bizim beğenmediğimiz kıyafetlere, eşyalara sahip olmayan kaç milyon insan var. Biraz düşünürsek eminim ki şükran duymamız gereken pek çok şeye sahip olduğumuzu görebiliriz. O zaman yaşama lütfen bize verdiği tüm güzellikler için teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Mutluluğa burada ve şimdi elimizdekilerin kıymetini bilerek ama kendi gücümüzü en güzel şekilde değerlendirerek hedeflerimize, hayallerimize doğru ilerleyerek ulaşılabiliyor. Yani bizi mutluluğa götüren aslında kendimiz oluyoruz. Başımıza gelen felaketleri ilerleme fırsatlarına dönüştüren, hedeflere adım adım yürüyen biziz; kendimiz. Bu nedenle kendimizi sanki bir sevdiğimize destek olur gibi kollamamız gerekiyor. Süzgecimizdeki eksik yönlerimizi tespit etmeye çalışıp onların her birini iyileştirmek için çalışmamız, kendimizi hep daha güzeli yapıp, daha iyi olmaya yönlendirmeliyiz. Hayatta başımıza muhakkak arzu etmediğimiz şeyler de gelecektir ama bir dost gibi kendimize güç verdiğimizde olumsuzluklardan çok daha az etkileniriz.
Mutlulukla konusuna önümüzdeki yazımda da devam edeceğim. Buraya kadar olan hususları kısaca özetlemek istiyorum:
- Mutluluk çok uzaktaki birşey değildir. Şimdi ve burada mutluluk yolculuğumuzu başlatabiliriz.
- Olaylara daha olumlu bir yönden bakmaya çalışmalıyız.
- Sahip olduğumuz güzel şeyleri düşünmeli, gerçekten şanslı olduğumuzu görmeliyiz.
- Ulaşmak istediğimiz hedeflerimize kararlı adımlarla ilerlemeliyiz.
- Kendimize bir arkadaş gibi destek olmalı, kendimizi sürekli geliştirmeliyiz.
Mutluluk ve sevgi sizlerle olsun.
yazan: Burcu Canıtez Okur
