Bir gün hocanın birisi meyhanede kafayı çeken bir grup insanı sohbete(gezeğe) davet eder. Bir akşamlarını âhiret için ayırmaları gerektiğini söyler. Bu grup, söylendiği gibi bir akşam sohbete gelirler. Sohbeti yapan hoca, gelenlere ümit vermek ve cenneti kazanmanın kolaylığını anlatmak için Asr-ı Saadette yaşanmış bir olayı hatırlatma lüzumu duyar. “Günahı çok olan bir bayan yolda giderken susadığı için bir kuyunun yanında durur. Su derinde olduğu için kuyuya iner ve suyunu içer. Kuyudan çıkınca susuzluktan nemli toprak yalayan, dilini çıkarmış bir köpek görür. Köpeğin bu haline acıyan bayan ayakkabısı ile kuyudan su çıkarıp köpeğe verir. Bundan dolayı Allah-û Teâlâ, o bayanın günahlarını affeder ve cenneti kazanır.” diye anlatır.
Grubu sohbete getiren şahıs, “Hoca! Hele sen burada bir dur.” Gruptaki arkadaşlarına dönerek “Arkadaşlar! Kimse ite güvenip yanlış yapmasın. Ya it gelmezse!
