Donald Latumahina
1- Dikkat sınırlı bir kaynaktır: Dikkat tıpkı para gibi sınırlı bir kaynaktır. Harcamak üzere belirli düzeyde dikkate sahibiz. Fazla harcarsak dikkatimiz belirli bir süre sonra tükenir. “Dikkatim dağıldı, dikkatimi veremiyorum…” ifadeleri bu yasanın sonucudur.
2- Dikkat kendi kendini besler, güçlendirir: Bir şeye ne kadar çok dikkat edersek, o şey bize o kadar dikkat çekici gelir. Eğer dikkatimizi pozitif bir eyleme yönlendirirsek, iyi huylu bir döngü oluşur. Ta ki dikkatimizin bu eylem tarafından tamamen emildiği bir akış sağlanana dek… Bu akış evresinde dikkat öyle yüksek bir noktaya ulaşır ki, bir sonraki adımda tüm dikkat tükenecek, geriye hiç kalmayacaktır. Bu nokta, belirli bir zamanda elde edebileceğimiz maksimum verimlilik düzeyidir. Diğer yandan, eğer dikkatimizi negatif bir eyleme yönlendirirsek, bu kez fasit bir daire oluşur. Öyle bir daire ki, müthiş sıkıntılı durumlarla, hatta depresyonla karşılaşana dek devam eden…
3- Dikkat arttıkça, yönelinen şeye göre başarı ihtimali ya zirveye çıkar ya da dibe vurur: Odaklanmanın gücü diye bir şey duydunuz mu hiç? Odaklanma başlı başına bir güç kaynağıdır. Bir şeye ne kadar odaklanırsak, onu başarma şansımız o kadar yüksektir. Peki, odaklanma nedir? Bence odaklanma, bir şey üzerine, daha çok ve daha da çok dikkat kesildiğimiz ve bunun dikkatin kendi kendini güçlendirip desteklediği, o şey tarafından absorbe edilinceye dek devam ettiği bir zihinsel süreçtir. Bu süreç pozitif ve negatif uçlarda sonuçlar doğurur. İyi şeye yönelen dikkat yüksek başarıyı müjdelerken, kötü şeylere yönelen dikkat felakete sürükler. Olumsuz bir şeye başlangıçta yönelttiğimiz ufacık dozda bir dikkat bile kendini zaman içinde güçlendirir ve yukarıda da belirttiğimiz gibi fasit bir daire oluşturur. Bu da bizi, hiç farkında olmasak da kötü alışkanlıklara, bağımlılıklara, hatta depresyona sürükler.
