Osman bin Affan, İslam’ın üçüncü halifesi ve Hz. Muhammed’in yakın sahabelerinden biridir. Asıl adı Osman bin Affan bin Ebi’l-As olan Osman, M.S. 576/579 yıllarında Mekke’de doğmuş ve M.S. 656 yılında Medine’de şehit edilmiştir. Müslümanlar arasında “Zinnureyn” (iki nur sahibi) lakabıyla anılmıştır.
Osman bin Affan, İslam’ı kabul eden ilk kişilerden biridir ve Hz. Muhammed’in kızı Rukiyye ile evlenmiştir. Rukiyye’nin vefatından sonra, Hz. Muhammed’in diğer kızı Ümmü Külsüm ile evlenmiş ve bu nedenle “iki nur sahibi” olarak anılmıştır. Osman, İslam’ın ilk yıllarında Habeşistan’a ve daha sonra Medine’ye hicret etmiştir.
Hz. Muhammed’in vefatından sonra, Ebu Bekir ve Ömer bin Hattab’ın halifelik dönemlerinde önemli görevler üstlenmiştir. Ömer bin Hattab’ın şehit edilmesinin ardından, Müslümanlar tarafından üçüncü halife olarak seçilmiştir. Osman bin Affan’ın halifeliği dönemi, İslam devletinin büyük bir genişleme ve güçlenme dönemidir. Onun liderliğinde, İslam devleti Bizans ve Sasani İmparatorlukları ile yapılan savaşlarda büyük zaferler kazanmış ve genişlemiştir.
Osman bin Affan, Kur’an-ı Kerim’in çoğaltılması ve çeşitli İslam merkezlerine dağıtılması konusunda önemli çalışmalar yapmıştır. Bu sayede, Kur’an-ı Kerim’in korunması ve yayılması sağlanmıştır. Ancak, halifeliğinin son dönemlerinde bazı iç karışıklıklar ve isyanlar yaşanmış ve bu olaylar sonucunda Osman bin Affan, 656 yılında Medine’de şehit edilmiştir.
Osman bin Affan, İslam tarihinin önemli ve saygı duyulan liderlerinden biri olarak anılmaktadır. Onun mirası, İslam devletinin genişlemesi ve Kur’an-ı Kerim’in korunması konusundaki çalışmaları ile devam etmektedir.
