Biz, düğmesine basılınca çalışan ve her etkiye aynı tepkiyi veren makineler değiliz. Kimi zaman güler geçeriz, kimi zaman durduk yerde süzülür yaşlar gözlerimizden. Bazen küser kaçarız, bazen arsızca kovalarız sevdiklerimizi.
İçimizde dış görünüşümüzle kıyaslanamayacak ölçüde büyük bir dünya, yani ruhumuz saklı. Bu ruhun anlaşılması, korunması, motive edilmesi, zaman zaman da şımartılması gerekir ki, o da bize yaşantımızın her alanında destek olabilsin. Olur da düşüşe geçersek bizi boşluktan çekip çıkarabilecek bir güç olsun.
Kendimizi yaşlı, yorgun, her şeye geç kalmış hissediyor olabiliriz.
PATRİCİA MURADİ
patricia_muradi@yahoo.com
Biz, düğmesine basılınca çalışan ve her etkiye aynı tepkiyi veren makineler değiliz. Kimi zaman güler geçeriz, kimi zaman durduk yerde süzülür yaşlar gözlerimizden. Bazen küser kaçarız, bazen arsızca kovalarız sevdiklerimizi.
İçimizde dış görünüşümüzle kıyaslanamayacak ölçüde büyük bir dünya, yani ruhumuz saklı. Bu ruhun anlaşılması, korunması, motive edilmesi, zaman zaman da şımartılması gerekir ki, o da bize yaşantımızın her alanında destek olabilsin. Olur da düşüşe geçersek bizi boşluktan çekip çıkarabilecek bir güç olsun.
Kendimizi yaşlı, yorgun, her şeye geç kalmış hissediyor olabiliriz. Hayatımızda farklılıklar yaratmak adına bazı atılımlar yapmak istesek de, koşulların buna izin vermeyeceğini de düşünüyor olabiliriz.
Problemlerimiz kadar bunları kaldırabilme gücümüz de farklıdır. Ancak bu ve benzeri düşünceleri bir yerde kesip bugün ve gelecekte iç huzurumuzu yakalayabilmek için ruhumuza sahip çıkmamız, onu incitmememiz gerek.
Kendi Anaforunuz İçinde Kaybolmayın
İnsanların kendilerine moral ve motivasyon vermek yerine, içlerindeki engellere takılarak çöktüklerini üzülerek gözlemlerim. Ancak engellerimize bazen o denli güçlü sarılır ve o kadar ikna oluruz ki, geri dönüp bakma gereği duymaz, ne ile savaştığımızı bile düşünecek fırsatımız olmadan kendi anaforlarımız içinde kayboluruz.
İnsanın başka birisi tarafından konulmuş engellerle savaşması daha kolaydır. Çünkü bu savaşta güçler eşittir. Normal şartlar altında, kazanan iyi savaşandır. Kanımca en güç savaş insanın kendisi ile ve kendi içi ile verdiği savaştır. Burada tehlikeli olan kazananı kişinin kendisinin belirlemesidir. Dilerse engellerle yüzleşerek ve onları tek tek ortadan kaldırarak savaşı kazanmanın bir yolunu bulur, ya da engellere dolayısıyla kendine yenilmeyi tercih eder.
‘Keşke’lerimizle savaşabilmeyi bırakabilmiş, kendimize değer vermeyi öğrenebilmişsek, şimdi de günlük on beş dakikalık süremizi ‘hayatımıza kendimiz tarafından konmuş engeller olup olmadığını düşünmeye’ ayırmayı öneriyorum.’
Düşünün, sadece düşünün… Günde on beş dakika… Hayatınızı dilediğiniz gibi yaşamanıza engel olan neler var? Neler yapmak istiyorsunuz? Bunları yapmanızı neler engelliyor? Sevdikleriniz mi, aileniz mi, arkadaşlarınız mı, işleriniz ya da ödevleriniz mi? Yoksa korkularınız, önceki başarısızlıklarınız, yenilgileriniz mi?
Nasıl bir yaşam sürmek istiyordunuz? Şu anki hayatınız sizi ne kadar memnun ve mutlu ediyor?
Burada dikkat edilmesi gereken, sadece ve sadece sizin koymuş olabileceğiniz engelleri bulmaktır. Başkaları tarafından konulmuş engeller varsa, bunları daha sonra, kendi kendimize vereceğimiz savaşı kazandığımızda masaya yatırıp inceleyebiliriz.
En İyi Sırdaşınızla, Kendinizle Hesaplaşmak
Bizim dışımızdakilerin veya çevresel faktörlerin yol açtığı sorunlar bu örneklerde verdiğim gibi komik ya da tahmin edilemeyecek denli acı verici olabilir. Ancak şu anda biz kendi kişilik savaşımızı veriyoruz ve öncelikle kendi yarattığımız engellerle başa çıkmayı öğreniyoruz. Bakalım kendi kendimize neler yapmışız, ruhumuzun önüne ne gibi barikatlar kurmuşuz?
Bu aşamada dikkat etmemiz gereken en önemli nokta ise kendimize karşı açık olmaktır. Düşündükçe karşımıza çıkanlar zaman zaman bizi utandırabilir, bazen de kızdırabilir.
Sakın korkmayın, siz kendinizlesiniz ve siz anlatmadıkça sizin içinizdekileri kimseler duyamaz.
Şu anda en iyi sırdaşınızla, yani kendinizle hesaplaşıyorsunuz.
Bir diğer önemli nokta ise ortaya çıkan ve hoşumuza gitmeyen hiçbir sebep veya engel için kendimizi suçlamamak ve incitmemek.
Kendimizle ilgili tespitler yapacağız ve bu yaptığımız tespiti de sadece kendimiz bileceğiz. Başkası ile paylaşmak ise arzumuza kalmış. Patron biziz, unutmayalım!
Sevgiyle kalın…
