Birçok spekülasyona sebep olan Barnabas İncili ile alakalı hakikati ilahiyat Profesörü Dr. Ramazan Ayvallı şöyle anlatıyor:
Joseph Barnabas, Kıbrıs’ta doğan, önceleri Yahudi dininde iken, Hazret-i İsa’yı görünce iman eden ve İsa aleyhisselâma ilk inanan kimselerdendir. İsa aleyhisselâma inandığı ve onu çok sevdiği için, Havâriler ona “Barnabas” ismini vermişlerdir. Fransızlar ona “Saint Barnabe” derler ve 11 Haziranda yortusunu yaparlar.
Pavlos adında bir Yahudi, İsa aleyhisselâmın dinine inanmış görünüp Barnabas’a yanaştı. Yıkıcı fikirlerini aşılamak için, kendisi ile senelerce arkadaşlık etti. Kandıramayacağını anlayınca, düşmanlığını açığa vurdu. İsa aleyhisselâmdan sonra Pavlos’un ilk işi, hakiki İncil’i yok ettirmek oldu. Pavlos daha sonra “İsa, Allahın oğludur” dedi ve şarap ile domuz etinin helal olduğunu iddia etti.
Barnabas bu yalanlara aldanmadı. İsa aleyhisselâmdan gördüklerini ve işittiklerini doğru olarak yazdı. Barnabas’ın yazdığı İncil, milâdın 325. senesine kadar İskenderiye kiliselerinde okunuyordu. Barnabas’ın bu İncil’i, tarih boyunca çeşitli defalar ortadan kaldırılmak ve bütün nüshaları kaybedilmek istenmiş olmasına rağmen, 383 senesinde Papa Damasus, bu İncil’den bir nüsha elde ederek hususi kütüphanesine koydu. Kitap, 1590’da el yazısı ile İbraniceden İtalyancaya çevrilmiştir. Bu nüsha elden ele dolaşarak 1713’de Viyana Kraliyet Kütüphanesi’ne nakledilmiştir.
Barnabas İncili dışındaki diğer uydurma inciller zamanla çoğalarak her yerde başka bir incil okunur oldu. Nihayet milâdın 313’üncü senesinde, önce putperest iken Hıristiyanlığı kabul eden imparator Büyük Kostantin, bütün incillerin birleştirilerek, yeniden bir İncil yazılmasını emrettiği gibi, eski dini olan putperestlikten de birçok şeyi bu yeni kitaba ilâve ettirdi.
İznik toplantısında Barnabas İncili’nin yok edilmesine ve bu İncil’i okuyanların öldürülmelerine karar verildi. Daha sonra çeşitli tarihlerde yapılan toplantılarda, ilk yazılan 4 bozuk incil, bugünkü Hıristiyanların kutsal kitabı olarak kabul edildi.
