İstanbul aşkların şehridir. Bütün güzel aşklar burada yaşanır. İşte böyle bir aşkı Pierre Loti yazdı.
…Yağmurlu bir gün hatırımda kalan.Kırmızı bir şemsiye ve İstiklal Caddesi.Hayal olan sen miydin yoksa İstanbul muydu hala bilmiyorum ama bildiğim tek şey ömrümün sonuna kadar belleğimde kalacak tek anın o gün olduğu…
Herhangi bir sıfatını kullanamayacağım tek Pazar günüydü o gün .Ben şaşkın ördek yavrusu senin kollarında dünyamı bulmaya çalışıyordum.İkimizde de ilklerin vermiş olduğu bir heyecan vardı.Çok sevmek,kendini unutacak kadar aşık olmak dedikleri bu muydu? Anlamaya çalışıyordum gözlerinde.Sense bu bakışlarıma kendince anlamlar yüklemeye çalışıyordun. Anlayamazdın adam.Ne kadar baksanda anlayamazdın sana neler haykırdığımı.
İstanbul surlarının önünden geçerken bir mavi otobüsle,gözlerime bakmıştın usul usul ve beni ne kadar sevdiğini söylemiştin. O an öl deseler ölürdüm be adam. Hiç değilse ölümümün bile bir anlamı olurdu. Benim sevdiğim,benim yarim,İstanbul kokulum,beni sevdiğini söyledi.Heyecandan kalbim durdu derdim. O gün söyleyemedim ama bende seni çok sevdim adam.
Pieere Loti’ ye vardığımızda büyülenmiştim adeta.İstanbul’u seninle seni istanbul’la aldatıyordum ama zerre kadar pişmanlık yoktu içimde.İkiniz de yarimdiniz ve ikiniz de ayrılmaz birer parçam.
İşte yağmur başladı bak.Şimdi bile usul usul değiyor tenime.O günde böyle yağıyor muydu yüreğime yoksa aşkımıza şahit mi tutmuştum onları? Sen iki çay söylediğinde tarihi kahveden,bende arkadaki amcadan şemsiyesini rica etmiştim.Sonra sen bana sarılmıştın aniden.Bense dünyamı unutmuştum.Gerçi amca biraz kızmıştı bize ama. Sahi aşık olmak neydi bilir miydi ki o?
Dayanamamış vermiştik şemsiyeyi. Oradan ayrılmak için de bir bahanemiz olmuştu. Her şey tadında kalmalıydı değil mi sevgili ?
Beni tuttuğun gibi İstiklal’e götürmüştün sonra. Öyle ya belki bir daha fırsatımız olmazdı yan yana olmaya…
Oysa ben kız kulesinde dilek tutarken bile senin adını fısıldamıştım martılara. Galatada yıldızlara okutmuştum dudaklarımı sana,bana,bize şahitlik etsinler diye.Oysa şimdi iki yarım olacağımız aklımın ucundan bile geçmemişti…Biz bir olacaktık adam. İki yaralı bir adam edecektik.Olamadık adam. Şimdi iki ayrı şehirde yama tutmaya çalışıyoruz…
Sakın unutma beni adam… Kadınım diye sevdiğin bu kadını ve sana olan aşkını hiç unutma,unutama…
Çok sevdiğim Adam’a….
*
Pierre Loti
www.gencgelisim.com
