Gelişimin kıyısında yürümek veya kararsızlığın gölgesinde kalmak. Seçim bize kalmış. Hayatınızın her safhasında bu iki tercihle karşı karşıyayız. Gelişimin kıyısında başlayan yürüyüş ilerde süratli bir koşu ile devam edebilir. Bunun yanı sıra kararsızlığımız yüzünden …
Yazar : Hakan BİROL
hakanbirol@hotmail.com
Gelişimin kıyısında yürümek veya kararsızlığın gölgesinde kalmak. Seçim bize kalmış. Hayatınızın her safhasında bu iki tercihle karşı karşıyayız. Gelişimin kıyısında başlayan yürüyüş ilerde süratli bir koşu ile devam edebilir. Bunun yanı sıra kararsızlığımız yüzünden bulunduğumuz yerden geriye bile gidebiliriz.
Genç kız geceye sonsuz düşüncelerinin karmaşıklığı arasında merhaba demişti. Gözleri gökyüzündeki sayısız yıldızların arasında birer birer dolaşırken, beyninde cevap bekleyen binlerce soru vardı. Günleri orta düzey maaşlı bir işte çalışabilmek için neler yapabileceğini düşünmekle geçiyordu. Şu an asgari ücretle çalıştığı işyerinde terfi imkânının olmaması onu düşündüren bir diğer husustu. Çaresizliğe teslim olmamaya söz vermişti. Çünkü çaresizliği bireyin kendisinin oluşturduğu bir olgu olarak görüyordu. Bunun en açık örneğini ise eli kolu olmayan insanların ayaklarını harikulade kullanarak yaptıkları işlerde görmekteydi. Bu yüzden insan sonuna kadar her koşulda çabalamadıktan sonra asla halinden şikâyetçi olmamalıydı.
Azmi gözlerinden anlaşılan genç kız eline kâğıt kalem alarak yaşadığı bölgedeki iş imkânlarını çıkarmaya başladı. Listenin ilk başında turizm sektörü geliyordu. Deniz, sahil, tarihi eserler gibi unsurların çoğunlukta bulunduğu bir bölgede yaşaması turizmin ön plana çıkmasını sağlamıştı.
Genç kız listenin ikinci sırasına inşaat sektörünü yazmıştı. Bulunduğu yerin bir turizm kenti olması bakımından inşaatlar yapılıp turistlere satılabilirdi.
Listenin üçüncü sırasında marka bayiliği geliyordu. Bölgenin turistlere hitap ediyor olmasından dolayı dünyayı saran markaların birçoğunun mağazası vardı. Ama hâlâ bayiliği alınmamış markalar da mevcuttu.
Liste dört, beş, altı diyerekten uzayıp gidiyordu. Çalışma sektörleri birbirini kovalarken, genç kız nasıl bir adım atacağını daha kesinleştirememişti. Kendine gelerek şu iç konuşmayı yaptı: “Gelişim ve değişimin kıyısında dahi yürüsem başarıya bir adım daha yaklaşırım. Kararsızlığın gölgesinde yürüdükçe bütün umutlarımı kaybediyorum. Bir an önce karar verip yeni adımlar atmalıyım.”
Genç kız kendisiyle yaptığı bu konuşmadan sonra kararını vermişti. Değişim kıyısından gelişim okyanusuna açılacaktı. İlk iş olarak asgari ücretle çalıştığı iş yerini bıraktı. Ardından dört yıldızlı bir otelde resepsiyon görevlisi olarak çalışmaya başladı. İşine gerçekten iyi sarılmıştı. Müşterilerle kurduğu diyaloglarla, işini severek yapmasıyla, oteldeki bütün personelle iyi geçinmesiyle başarısı açıkça görülüyordu. Dört yıldızlı oteldeki dördüncü ayının sonuna doğru bölgedeki beş yıldızlı bir otelden müşteri hizmetlerinde çalışması için teklif geldi. Genç kız gelişim okyanusundaki ilk terfiyi almıştı. Bu onun için iyi bir fırsattı. Beş yıldızlı otelin müşteri hizmetlerinde çalışmaya başladıktan sonra yabancı dilinde de büyük gelişmeler oldu. Müşteri hizmetlerinde çalışmasına rağmen adeta bir otel müdürü gibi iş yapıyordu. Özellikle yerli ve yabancı turistlerle birebir yakın ilgisi bütün müşterilerin hoşuna gidiyordu. Burada müşteri hizmetlerindeki genç ve azimli kızın rolü büyüktü. Otel yönetiminin gözünden kaçmayan performans onun terfi etmesiyle sonuçlanmıştı. Müşteri hizmetlerinden otel müdürlüğüne yükseltilmişti.
Genç müdür personelin verim düzeyi, moral motivasyon gibi unsurlarıyla bizzat kendisi ilgilenmeye başlamıştı. Yazın bitmesine yaklaşıldığında müşteriler iyice azalmıştı. Genç müdürün bu durumda yapacak bir şeyi yoktu. Ara sıra, sezonun bitişiyle acaba ne işte çalışırım diye düşünüyordu. Çok geçmeden bu düşüncelerine otelin sahibi olan şirketten bir cevap geldi. Sezon kapanmadan kendisini genel merkezde çalışmaya davet ediyorlardı.
Karşısına çıkan bu fırsatı da en iyi şekilde değerlendirmişti. Bu çalışma performansını değerlendiren şirket yönetim kurulu onu genel merkeze almıştı.
Genç müdür başarıda çalışmanın ve inanmanın ne kadar büyük bir etken oluşturduğunu şimdi daha iyi anlıyordu. Şirketin çalışanlarına verdiği özel bir akşam yemeğinde konuşma yapmak için sahneye davet edilmişti. Genel merkezdeki en genç bayandı. Genç yaşında elde ettiği başarıyı herkes takdir etmişti. Sahnede konuşmasına buraya kadar nasıl geldiğinden kısaca bahsettikten sonra sözlerine şu cümlelerle son noktayı koymuştu:
“Gelişimin kıyısında yürümek veya kararsızlığın gölgesinde kalmak. Seçim bize kalmış. Hayatınızın her safhasında bu iki tercihle karşı karşıyayız. Gelişimin kıyısında başlayan yürüyüş ilerde süratli bir koşu ile devam edebilir. Bunun yanı sıra kararsızlığımız yüzünden bulunduğumuz yerden geriye bile gidebiliriz. Hiçbirimiz zirvede kalıcı değiliz. Tam aksine geldiğiniz yerde kalabilmek için daha fazla performans harcamalısınız. Gelişen ve değişen bir dünyada sürekli ilerleyebilmek umuduyla.”
