Aristoteles, antik Yunan felsefesinin en etkileyici ve önemli figürlerinden biridir. M.S. 384 yılında Makedonya’nın Stageira şehrinde doğmuş ve M.S. 322 yılında Euboea adasında hayatını kaybetmiştir. Aristoteles, Platon’un öğrencisi ve Büyük İskender’in hocası olarak bilinir ve Batı felsefesinin temellerini atan düşünürlerden biri olarak kabul edilir.
Aristoteles, genç yaşta Atina’ya gitmiş ve Platon’un Akademi’sinde eğitim almıştır. Platon’un ölümünden sonra Akademi’den ayrılmış ve Anadolu’da Assos ve Lesbos’ta çalışmalar yapmıştır. Daha sonra Makedonya Kralı II. Philip tarafından Büyük İskender’in eğitmeni olarak atanmış ve onunla birlikte seyahat etmiştir.
Aristoteles, Atina’ya döndükten sonra Lykeion adlı kendi okulunu kurmuş ve burada felsefe, biyoloji, fizik, astronomi, politika, etik ve retorik gibi birçok alanda dersler vermiştir. Aristoteles’in çalışmaları, Batı düşüncesinin gelişiminde büyük bir etkiye sahip olmuş ve onun eserleri yüzyıllar boyunca felsefi tartışmaların temelini oluşturmuştur.
Aristoteles’in en önemli eserlerinden biri “Nikomakhos’a Etik” adlı kitabıdır. Bu eserinde etik ve ahlak felsefesini incelemiş ve erdemin insan yaşamındaki rolünü tartışmıştır. Ayrıca, “Politika” adlı eserinde devlet ve yönetim biçimlerini ele almış ve ideal bir toplum düzeni üzerine düşüncelerini paylaşmıştır. “Metafizik” adlı eserinde ise varlık, gerçeklik ve bilgi üzerine derinlemesine bir analiz yapmıştır.
Aristoteles’in felsefi görüşleri, “dört neden” teorisi etrafında şekillenir. Bu teoriye göre, her şeyin dört nedeni vardır: maddi neden, biçimsel neden, etkin neden ve ereksel neden. Aristoteles, bu nedenlerin her birinin bir varlığın veya olayın anlaşılmasında önemli olduğunu savunmuştur.
