Mahatma Gandi, Hindistan’ın bağımsızlık hareketinin öncüsü ve dünya çapında şiddet karşıtı hareketlerin simgesi olarak bilinir. Asıl adı Mohandas Karamchand Gandi olan Gandi, M.S. 1869 yılında Hindistan’ın Porbandar şehrinde doğmuş ve M.S. 1948 yılında Yeni Delhi’de bir suikast sonucu hayatını kaybetmiştir.
Gandi, genç yaşta hukuk eğitimi aldı ve Hindistan’da ayrımcılığa karşı barışçıl direniş biçimleri geliştirdi. 1893 yılında Güney Afrika’ya taşınarak, burada Hint topluluğunun vatandaşlık hakları için mücadele etti. Gandi, şiddet içermeyen direniş biçimini savunan “Satyagraha” felsefesini geliştirdi ve Hindistan’ın bağımsızlığı için bu felsefeyi kullanarak büyük bir etki yarattı.
Gandi, Hindistan Ulusal Kongresi’nin lideri olarak ülke çapında yoksulluğun azaltılması, kadınların serbestisi ve farklı din ve etnik gruplar arasında kardeşlik gibi konularda kampanyalar yürüttü. Gandi, ayrıca Hindistan’ın İngiliz yönetimine karşı boykotlar düzenleyerek ekonomik ve politik bir baskı yaratmayı başardı.
Gandi’nin yaşamı boyunca birçok eser yazdı ve bu eserler, şiddet karşıtı hareketlerin ve barışçıl direnişin simgesi olarak kabul edilir. Gandi, 1948 yılında bir Hint radikalı tarafından öldürüldü, ancak ölümünden sonra Hindistan’ın bağımsızlığına ulaşması ve dünya çapında şiddet karşıtı hareketlerin güçlenmesi onun büyük bir miras bırakmasına sebep oldu.
