‘Güvenmek’ en gerçek duygulardan biridir. Teslimiyetin diğer adı gibi. Yalın ve samimi.
Güven karşıdan istenilecek bir şey değildir. ‘Bana güvenebilirsin’ demekle de kimse kimseye güvenmiyor. Güvenin kaybedilmesi kazanılmasının aksine çok kolay. Tek bir yalan veya tek bir kıvırma ‘acaba sorusunu’ akla getirmeye yetiyor ve bu da öyle kolay kolay unutulmuyor.
Güvenmek duygusunun varlığına sahip olmanın ne büyük mutluluk olduğunu kaybedince anlarsınız.
Kaybedersiniz, beyninizi saran düşünceler ruhunuzu her boşlukta çürütür.Bir mucize olsa, her şey, tüm saflığıyla yerine gelse diye beklersiniz ama artık ne yapsanız ne etseniz kar etmez. nasıl acılı bir süreçtir bu..
Hangisi daha acı vericidir? Kabul etmek mi? Hayatları iki yabancıya çevirmek mi?
Karar verilemez.
‘’Ağzında bal olan arının bile kıçında iğnesi var’’ Sözü gibi çelişkilidir güvenmek. Güçlü ve bir o kadar zor bir mimari yapı gibidir güvenmek. İnce ince örülür. Harcını eksik malzemeyle yaparsan bina yükselmeden yıkılır..Harcı tam olduğunda öyle güçlü duvarlar yükselir ki dışarıdan hayranlıkla bakılır.
Güven öyle narin ve kırılgandır ki, masanın kenarındaki yüz yıllık antika bir vazo gibi…
En ufak bir temasta tuzla buz oluverir. Tamiri mümkün olsa dahi eskisi gibi kalması imkansızdır.
Güvenilir olmak nasıl olunur ya da insanlar nasıl olursa güvenebiliriz bilmiyor muyuz? ‘’Mütevazilik, hoşgörü, sadakat, adalet, cesaret, sabır, onur, çalışkanlık sadelik gibi insani nitelikler( ki bunlar artık üstün nitelik olarak görülmekte) güvenilirlik verir.
Güvenmeme üzerine kurulu güven duygusu bu adeta.
İnsanı en çok yıpratan duygu, insanlar arasındaki güvensizlik duygusudur. Güven stoklarımızı tüketmeden yaşamalıyız. Güven ayrılıp gittiği ruha asla geri dönmez. Birine güven duymanın ne anlama geldiğini hepimiz kalbimizin derinliklerinde hissederiz. Güvendiğimiz bir kişinin ihanetinin nasıl bir hayal kırıklığı yaratacağını da hepimiz biliriz.
Güvenilir insanın sahip olduğu özellikler:
-Sözünü tutmak
-Özü sözü bir olmak
-Dürüst olmak
-Sorumluluk sahibi olmak
-Empati yapabilmek
Dikkat ettiğimizde aile içinde yaşanan olumsuzlukların binde birini arkadaşlarımızla yaşandığımızda ilişkilerimiz sona eriyor. Ancak aile ile iletişimimiz sürüyor. Sebebi ? Sevgi. Onlar bizi gerçekten seviyor. Ve şart koşmuyor. Sevdikleri için gerçekten de kırılıyorlar. Ya da mutlu oluyorlar. Ama biz ya da diğer insanlar birbirimize değer vermeyerek ve kazanmayı en ön planda tutarak hayata başladığımızda zaten yukarıda yazılanların var olduğu bir sisteme su taşıyoruz. (her ne kadar farkında olmasak da veya istemesek de) Yapabileceğimiz tek şey; sevgi kapasitemizi arttırmaktır.
İnsanoğlu şu toplumsal yaşamda güvenmeye öyle muhtaçtır ki, çünkü inanmak ister.
İnanmazsa umutlanamaz…Umutlanamazsa mutlu olamaz… Sevmek, güvenmek için iyi bir sebep diye düşünüyorum. Güven duymak güzeldir, güveni boşa çıkarmamak da…
Yanılmayacağınız insanların hayatınıza değmesini dilerim.
*
Ada Yılmazer
yilmazerada@gmail.com
www.gencgelisim.com
