Gerçek sevgiler aşklar lafta yaşatılmaz, sevdiğini gerçekten her koşulda sevebilmektir, kabullenmektir. Onu ”O” olduğu için sevmektir, onu kendisi için değil ”kendi ” olduğu için sevmektir. Gerçek sevgi koşul kabul etmez, çıkar gözetmez, sevilmek için sevmez, sevilmeye değer gördüğü için sever, değer verir, gerçek sevgi sabır ister, hoşgörüyle yoğurur sevgisini…
Gerçek sevgi sevdiğini zor anlarında bile sevgisini esirgememektir, gerçek sevgi merhamet doludur sevdiğine karşı, sevdiği incinse o da aynı hissi yaşar.
Gerçek sevgi de vicdan vardır, sevgiye güç katan, vefa duygularını yaşatan ve böylece yıllar geçse de sevginin, aşkın ömrüne ömür katan, yaşanılan yılların özlemini çeken değil, arayan değil dolu dolu yaşanmış yılların huzurunu verendir gerçek sevgi. Gerçek sevgi, yeri geldiği zaman yoklukta paylaşılan kuru ekmeğin sevgi ile katık hale gelmesiyle dünyanın en güzel yemeğini yemenin hazzıdır.
Sevgi maddeye bağlı olamaz, gerçek sevgi şekle bakmaz, yüze bakmaz, öze bakar, gerçek sevgi severken sevdiğinin ruhuna hitap eder, onu mutlu etmek kendini mutlu etmektir. Çünkü gerçek sevgi sevgisini verirken titremektir sevdiğinin üstüne, incitmemek için onu. Narin bir çiçeğe bakar gibi bakmaktır sevdiğine gerçek sevgi. Gerçek sevgi, bazen gözyaşı olur akar yürekten sevdiğinin koynuna, hasta olunca acısını döker gözyaşına ve merhem olmak için elinden geleni yapmaktır. Çünkü onun canı, kendi canıdır…
Sevgi odur ki pişmanlıklara yol açacak durumlara yer vermemedir. Bunun çabasıdır sevginin derinliğine derinlik katanı… Sevgi emek ister, duygu ister, bazen şımarsa da sevgili bu da sevginin doğasında vardır çok görmemektir bunu ona, gerçek sevgi. Sevgisini verebildiği ölçü de gerçek sevgi çoğalır kişide. Sevgi sevgiyle çoğalır, yeşertir çorak çölleri, sümbüller, laleler açar oralarda. Sevgi o dur ki can verir ruhlara, derman verir hasta bedenlere, şifa olur acılara. Sevgidir özümüz, sevmektir çıkarımız. Gerçek sevgi odur ki masum bir çocuk edasıyla bakabilmektir sevdiğine aslında, içten, yalansız, doğal olabilmektir. Ve kırılsak da sevdiğimize, sevgimizi üstün tutabilmektir gururumuzdan, çocukça ama olgunca aynı zamanda…
Sevgi zor günlerde bile sevdiğini düşünerek mutlu olmaktır, onun varlığını bile hissetmek acısını hafifletmesidir. Sevgi, sevdiğine cenneti sunmaktır her koşulda. Sevgi sevdiğine her gün yenilenmektir en güzel heyecanları yaşatarak ruhunda. Sevgi odur ki seveni de sevileni de ayakları yerde iken gökte uçmasını sağlamaktır hoş görü kanatlarıyla. Sevgi, sonsuza açılan gizemli kapının değişmez anahtardır. Ve gerçek sevgi sevdiğine bu anahtarı sunmaktır, onun mutluluğuna sevdalı olmaktır…
Sevgidir acıyı tatlıya çeviren, hüznünü mutluluğa çeviren, dertlere derman olan. Sevgi okyanusunda yüzmek varken, kendine ada yapıp okyanusu reddetmek kendini reddetmektir. Gerçek sevgi odur ki çölde bile olsa içindeki sevgi okyanusuyla, sevgisizlikten çatlamış yüreklere su serpmektir. Aşka ile sevgi ile en yüce duygularla seslenmektir susuz yüreklere, bedenlere. Sevgi odur ki yaşamın anlamını taşır içinde, anlamların en bilineni ver en zor bulunanıdır.
Gerçek sevgi odur ki barındırmaz kini, nefreti, kötü hisleri çünkü onun genişliği hepsini bertaraf eder. Gerçek sevgi odur ki verdikçe artar dünyaya, canlılara her şeye, yüreklere… Sevgi odur ki medeniyetler doğurandır. Gerçek sevgi odur ki kendimize yaptığımız uzun yolculumuzun en kıymetli hazinesi ve en yalın hediyesidir.
Sevgi biziz aslında ve gerçek sevgi hepimiziz. Yeter ki bunu görelim, kabul edelim!
Sevgiyle kalın. En yalın haliyle…
*
Halil Kırık
www.halilkirik.com
