Bazen yaş değildir önemli olan hayatta. Dünyada kaç sene yaşadığınız bir anlam ifade etmez. Yıllar, hayatınıza birşey katmamıştır. Zihinler hep ayni moddadır.
Çocukluk yaşından sonra, insanı olgunlaştıran yıllar değil yaşadıklarıdır. Önemli oln sahip olduğu yaşı bedeninin nasıl taşıdığıdır. Yüz sene yaşayıp da ne yaptığını bilememek var. Otuz sene yaşayıp da hayata birşeyler katmak var. Insanlar genelde yaş farkı olayına çok takılıyor. “Sen küçüksün anlamazsın”. “Sen büyüksün anlamazsın”. Ee, ortası var mı? Ne zaman anlayacağız, öğreneceğiz. Ya küçüğüz ya büyük. Sayı değil söz konusu olan. Bence yaşadıkları oluşturuyor insanın yaşını.
Çoğu zaman olaylar karşısındaki tepkiler yaşımızı belirliyor.” Ben çok şey yaşadım, bilgiliyim”, diye düşünen ve olaylar karşısında gereksiz tepkiler veren ne çok insan var dünyada. Belki de biz de onlardan biriyiz. İnsan yaşıyla orantılı yaşamıyor hayatı. Nedendir bilinmez bazı kişilere çok ağır senaryolar yazılır. Kader midir, seçim midir tüm bunlar. Bazı kişiler hayatın here türlü acısına katlanır, her türlü eziyetini çeker.
Bunun yanında dünyanın, hayatın, sadece güzel, gülümseten yanlarıyla yaşayan nice insanlar var. Peki bu noktada ,yıllarını rahat içinde geçiren 70-80 senelik bir hayat mı daha öğreticidir ,yoksa 30_40 senelik her türlü zorlukla yoğrulmuş bir hayat mı? Belki de, hayattan bizim neyi almak istediğimizle alâkalıdır herşey. Seçimlerimizle. Peki tüm yaşadığımız olaylar, karşılaştığımız insanlar tesadüfmüdür, kadermidir? Yoksa hepsi bizim seçimlerimize bağlı gelişen olaylarmıdır? Bence hepsi seçimlerimizle yoğrulan düşüncelerimizin ürünüdür. Bu işi çözebilen olmuşmudur? Bilemiyorum. Belki de kader deyip geçtiklerimiz, bizler farkında olmadan zihnimizden geçen düşüncelerdir.
Hep diyorum ya zihnimizden geçenler saf düşüncelerimizdir. Esas gerçek olan. Kalbimizi yansıtan. . Zihnimizden geçenleri , olumlu ve sevgi dolu tutmayı başarabiliriz diye düşünüyorum. Belki de , düşüncelerimizle, yaşadıklarımızı yaratıp yöneten biziz.
Hayata karşı yaşımızın ne önemi var ki! Yaşa bakmıyor ömürler biterken. Yaşa bakmıyor gülen yüzler. Yaşa bakmıyor tecrübeler. Yaşa bakmadan akıyor gözlerden yaşlar. Yaşla değil, yaşadıklarımızla son buluyor hayat biterken. Kimse sizin dünyada kaç sene kaldığınıza bakmıyor. Neler yaşadığınızı sorguluyor giderken.
*
Nazime Önder
www.gencgelisim.com
*
Bu yazılarımızı da okumak isteyebilirsiniz:
|
Yenile Yenile Yenmeyi Öğrenmek! |
