Söylesene anne!
Hayat hep mi böyledir?
Hep mi acımasızdır?
Hani beni çok seviyordun.
Ben senin bir parçandım.
İnsan sevdiğine, kendi parçasına bunu yapar mı?
Bu acımasız hayata onu getirir mi?
Daha sonra bu hayat savaşında onu tek başına bırakır mı?
Yapma Anneciğim!
Bırakma!
Henüz savaşmaya, ayakta durmaya, güvenmeye, sevmeye hazır değilim.
Ben daha senin o ayakta duramayan, sevgine, korumana muhtaç küçük kızınım.
*
Fadime Genç
http://yineblogadresi.blogspot.com.tr/
www.gencgelisim.com