Nice isimler geçer hayatımızdan.
Daha kimler gelip geçecek bu masaldan.
Kimlerin hikâyeleri yazılıp anlatılacak.
Peki kimin ismini hatırlıyoruz bu zihne girip çıkan?
Kaçının adı silinmiş hafızadan.
Kalpteki izleri kazınanlar nerede şimdi?
Pardon adınız neydi?
Ben sizin ölebilirim sanmıştım birzamanlar.
İlk aşkımın adı neydi?
İlk öpücüğün heyecanı canlanıyor kalbkmde yine, düşündükçe geçmiş zamanı.
Kimisinin eli çok sıcaktı.
Kimisi muhteşem bakışlarla kalbime saplanıp kaldı.
Şiirler yazdırdı kimisi uzakta kalarak.
Acıttı belki de zihnimi bazısı, hayatıma kendini katarak.
En çok da sıcacık uyunan kucaklar,
Sarılan bedenler bırakır hayatlarını bizde.
Tek bir öpüştür bazen yeter gözyaşını teselliye.
Ve son kez kapıya vurulduğunda,
Gülümseyen gözlerle karşılarken yeni sevdayı,
Şimdiden biliyordum elbet sonu olacağını.
Çünkü dünyada sonsuz diye birşey yoktu.
Her hayatın bittiği gibi,
Her başlangıç bir şekilde son buluyordu.
Gerek 1 ömür sonra,
Gerekse 3_5 gün , ay, yıl …. sonra
Ya da elele son nefese kadar.
Kalbime, bedenime , hayatıma giren herkese sonsuz sevgilerle…
Seviyorum sizi.
*
Nazime Önder
www.gencgelisim.com
