Anne- babalar, çocuklarının her türlü sorununu çözmek için kendilerini sorumlu hissederler. Burada problemin ne olduğu ve çocuğa ne şekilde yardımcı olunması gerektiğinin bilinmesi önemlidir. Bu konuda en sık yaşanan problemlerden biri ise çocukların ev ödevleridir.
Tüm sorunları anne-baba çözerse gelecekte nasıl bir durum çocuklarımızı bekler? Bu sorunun yanıtı, çocuk ve aile açısından mutlaka değerlendirilmelidir. Çocuklar, sorunlarını çözerek büyürler, bu fırsat onlara tanınmalıdır. Problem çözme davranışı desteklenmesi gerekirken; anne-baba çocuklarının ödevlerini kendileri yaparsa çocuklarını bu süreçten yoksun bırakırlar.
Ev ödevleri, dersin bireysel kısmıdır, öğrenilenleri pekiştirmek ve eksikleri tamamlamak amaçlı verilir. Çocuk, öğrenmenin bu boyutundan eksik kalmamalıdır. Belki, yetişkinler için karton, boya, artık malzemeler ile çalışmalar çocuğun altından kalkamayacağı şeklinde algılanıp, kendileri tarafından yapılmaya çalışılsa da; bu çalışmalar öğrenci için önemlidir.
Dikkat edilecek husus; sınıfça ortak karar alınıp; yetişkinlerin “yapmadığı” ödevlerin sınıfa getirilmesidir. Okullarda sanki anne-babaların ödevleri yarışmaktadır. Nota dayalı sistem olduğu için yetişkinler, ellerinden geleni yapmaktadır. Bu şekilde ödevler asıl amacına hizmet etmez. Yetişkinler sadece malzemeleri sağlamalı ve rehberlik yapmalıdır.
Ödev yapmak, bir sorumluluktur. Anne-babanın görevi çocuğa, ödevlerini sağlıklı bir şekilde yapabileceği ortam hazırlamaktır. Bu durum, yapabilme, başarabilme duygusunu yaşamasına engeldir. Çocuk zorlanıyorsa öğretmen ile iletişim kurulmalı, ödevlerde belki yeniden yapılanma sağlanmalıdır.
Öznur Simav – pedagog
Çocuk-Aile ve iletişim danışmanı- Bilirkişi
