Uyuşturucu ve Çocuklarımız

Aslında uzun yıllardır tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de başta gençler olmak üzere herkesi tehdit eden en büyük tehlikelerden uyuşturucu son günlerde karanlık yüzünü bir kez daha gösterdi. Gencecik bir canın uyuşturucuyla son bulan yaşamının evlerimize kadar ulaşması özellikle anne babaların bu konuda ne kadar dikkatli olmaları gerektiğini hatırlattı bizlere. Şu çok büyük bir gerçek ki; uyuşturucu kullanımı insanın psikolojik durumuyla yakından ilgili bir durumdur. Üstelik yapılan araştırmalar uyuşturucu kullanımı başlamadan, anne babaların bu konuda tahmin yürütebilmeleri ve gerekli önlemeleri alabilmeleri açısından ebeveynlere ışık tutuyor. Bir gencin uyuşturucu kullanmayı tercih etmesi çok sayıda farklı nedenin sonucu olarak çıkıyor karşımıza. Sadece içe dönük bir kişilik yapısı, ya da anne baba ayrılığı, ya da iletişim ve ilişki eksikliği gibi herhangi bir “tek” sebep uyuşturucuya başlamak için yeterli olmuyor genellikle. Anne babaların çocuklarının iç dünyalarını anlamaya çalışmaları, onların hayatlarına onların gözüyle bakmaya çalışmaları ve mutlaka ama mutlaka onlara zaman ayrılmaları kötü sona gitmemek için en önemli gerekliliklerin başında geliyor.

Risk yaratan etmenler

• Ruhsal sorunları ya da bağımlılığı olan ebeveynin bulunduğu kaotik aileler,

• Doğru olmayan yetiştirme yolları,

• Ebeveyn-çocuk arasında bağlanma ve ilgi eksikliği,

• Sınıfta aşırı utangaçlık ya da şiddet içeren davranışlar,

• Okul başarısında düşüş,

• Sosyal becerilerin zayıf olması,

• Sapkın davranışlar sergileyen arkadaşlarla “takılma”,

• Okul, iş, aile ortamlarında uyuşturucu kullanımının onaylanması

Koruyucu Etmenler

• Güçlü ve pozitif aile bağları,

• Ebeveynlerin çocuklarının arkadaşlarından ve neler yaptıklarından haberdar olması,

• Aile içi kuralların açık olması ve herkesin bunlara uyması,

• Ebeveynlerin çocuklarının yaşamlarına ilgili olmaları,

• Okulda başarılı olma; okul, kulüpler gibi kurumlarla kurulmuş güçlü bir bağ,

• Uyuşturucu kullanımı ile ilgili doğru bilgilenme

Çocuklarınızı gözlemleyin. Kendi hayatlarınızın akışına kapılıp onları ihmal etmeyin. Aile bağlarınızı güçlü tutmaya çalışın. Çocuğunuzun her ihtiyacı olduğunda onun yanında olacağınızı hissettirin. Size güvenmesini sağlayın. Duygularını asla küçümsemeyin. Şüphelendiğiniz ve endişe duyduğunuz konularda uzmanlardan yardım alın.