Okul fobisi, çocuğun okuldan uzak kalmasına ve çocuğun hem derslerinden hem sosyal faaliyetlerden uzaklaşmasına neden olur. Bu yüzden çocuğun zaman kaybetmeden okula dönmesi sağlanmalıdır.
Çocuğun okula gitmeme süresi ne kadar uzarsa, hem çocukta hem de anne ve babada meydana gelecek psikolojik belirtiler o kadar artar ve tedavi edilmesi zorlaşır.
Çocuğun anne ve babaya olan düşkünlüğü ve bağımlılığı azaltılmalı, çocuğun yaşıtlarına kendini kabul ettirmesine yardımcı olunarak sosyal ilişkilerdeki korkusu azaltılmalıdır.
Bunun için grup terapileri faydalı olacak, bu sayede çocuğun hem ruh sağlığı olumlu etkilenecek hem de çocuğun kendine olan güvenini kazanmasını sağlayacaktır.
Çocuğu okula alıştırma süresi boyunca, annesi aşamalı olarak yanında kalmalıdır. Çocuğu sağlık problemi olmadıkça okula gitmekten alıkoymamak gerekmektedir. Çocuk bedensel şikâyetlerde bulunduğunda hemen okulla temasa geçilmelidir.
Çocuk bir taraftan okula gitmesi için ısrar ettiğinizi, diğer taraftan da sorununu çözmeye çalıştığınızı görürse, ona insanların karşılaştıkları sorunları çözmeye çalışırken, istemeseler bile bir çaba harcamak zorunda olduklarını göstermiş olursunuz.
Çocuğun okul fobisi ile başa çıkmaya çalıştığınız zaman boyunca sabırlı olunuz, tutarlı ve kararlı bir tavır sergileyiniz. Sorunu görmemezlikten gelmek ve bir sonraki yıla havale etmek ancak çözümü zorlaştıracaktır.
Çocuğunuz okula gitmek istemediğini söylüyor ve okulda kalamıyorsa mutlaka bir çocuk psikiyatristinden yardım isteyiniz. Okul fobisi hekim, aile ve öğretmenin işbirliği ile çözüme kavuşturulabilir bir davranış ve uyum sorunudur.
Çocuğunuzu okula gitmek istemediği için cezalandırmayınız, onu küçük düşürücü sözlerle aşağılamayınız. Çocuğun bedensel şikâyetlerini şımarıklık, ilgi çekme isteği ya da sizi kızdırmak için yapılan davranışlar gibi yanlış yorumlamaktan kaçınınız.
Sedat Dörkardeş
