Fakir, gariban bir köylü varmış. Adamın sadece bir tane ineği varmış. Köylünün bütün varı yoğu bu ineğiymiş. Olur ya, sakınan göze çöp batar. Gariban köylünün ineği hasta olur. Ne yaptıysa iyi edemez. Çevresinden insanlar köylüye: “On beş gün oruç tutarsan ineğin iyileşir” tavsiyesinde bulunurlar. Ramazan ayı olmamasına rağmen köylü, ineğini çok sevdiği için hemen oruca niyetlenir ve on beş gün oruç tutar. İnek iyileşir. O da ne! İnek on altıncı gün ölür.
Köylü üzüntüsünden nereye gideceğini, ne yapacağını bilemez bir halde, ellerini açar: “Allah’ım! Benim gibi saf ve gariban birisinin ineği öldü. Şimdi ne yapayım ben, nereye gideyim. Eğer o tuttuğum on beş gün orucu Ramazana saymazsam! Ölen ineğimi de kurbana saymazsam!”
