Bir gün Peygamber Efendimiz aleyhisselâtü vesselam, torunları Hasan ve Hüseyin’i güreştirir. Ve güreş sırasında Hasan’ın tarafını tutar, onu teşvik eder, taktikler söyler. Peygamberimiz birazcık kalbî olarak zevceleri içinde Hz. Âişe validemize meyilli olduğu gibi, torunu Hasan’a karşıda kalbi olarak meyillidir. Bu Hüseyin’ini sevmiyor, ona meyli yok olarak anlaşılmamalıdır. Hz. Fatıma, Peygamberimiz’in Hasan’ı tuttuğunu görünce dayanamaz:
“Ya Resûlullah! Hep Hasan’ı tutuyorsunuz, Hüseyin üzülecek” demesine mukabil, Peygamber Efendimiz (s.a.v) gülümseyerek şu cevabı verir:
“Görmüyor musun? Cebrail’de Hüseyin’i tutmuş, aynı şeyleri ona söylüyor.”
