Şeyhin birisi talebesine kulluk görevlerini hatırlatma ihtiyacı hisseder. Çünkü onun manevi makamlarda yükselmesini istemektedir. Bunun için talebesine “Şu kadar nafile namaz kılmalısın” der. Mürid “Pekâla şeyhim” der. “Şu kadar nafile oruç tutmalısın” Mürid “Pekâla şeyhim” der. “Şu kadar evrad-u ezkar çekmelisin” Mürid “Pekâla şeyhim” der. Şeyh “Şu kadar da nafile sadaka vermelisin” deyince, mürid; “Dur bir istihare yapalım şeyhim” der.
