Aleksandr Sergeyeviç Puşkin (1799-1837), Rus edebiyatının en büyük şair ve yazarlarından biridir. 26 Mayıs 1799’da Moskova’da doğmuştur. Soylu bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelmiştir. Babası Sergei Lvovich Puşkin, Avusturyalı bir asilzade ile Rus soylusu bir kadının oğludur. Annesi Nadezhda Ossipovna Gannibal ise Afrika kökenli bir Rus soylusu olan Abram Petrovich Gannibal’in torunudur.
Puşkin, küçük yaşlardan itibaren edebi yeteneği ile öne çıkmıştır. Lise yıllarında yazdığı şiirlerle dikkat çekmiş ve yeteneği fark edilmiştir. Üniversite eğitimini Tsarskoye Selo Lisesi’nde tamamlamış ve ardından St. Petersburg Üniversitesi’ne devam etmiştir.
Edebiyat kariyerine genç yaşta başlayan Puşkin, ilk büyük eseri olan “Ruslan ve Ludmila” adlı destanıyla dikkatleri çekti. Ancak politik ve sosyal eleştirileri nedeniyle hükümet tarafından sürgüne gönderildi ve güvenlik nedenleriyle çeşitli yerlerde yaşamak zorunda kaldı.
Sürgün hayatı boyunca pek çok önemli eser kaleme aldı. Eserlerinde Rus halkının günlük yaşantısını ve tarihini işledi. “Yevgeni Onegin,” “Poltava,” “Hannibal,” “Dubrovsky” gibi önemli şiir ve hikayeleriyle edebiyat dünyasında saygınlık kazandı.
Puşkin, edebiyatın yanı sıra günlük yaşamda da renkli bir kişiliğe sahipti. Onun aşk hayatı ve maceraları, eserlerinin yanı sıra kişiliğini de etkiledi.
Ancak hayatının son dönemlerinde bir düelloya karışarak yaşamını kaybetti. 27 Ocak 1837 tarihinde bir düello sırasında aldığı yaralar sonucu yaşamını yitirdi. Anısı ve eserleri, Rus edebiyatının ve dünya edebiyatının kalıcı bir parçası olarak kalmaya devam etmektedir.
Yayımlanmış Kitapları (Seçme):
- Ruslan ve Ludmila (1820)
- Yevgeni Onegin (1833)
- Boris Godunov (1831) ·
- Poltava (1829) ·
- Dubrovsky (1841, ölümünden sonra yayımlandı)
