Osmanlı İmparatorluğu, 17. yüzyılda uluslararası ilişkilerde ilk defa daimi elçi bulundurmaya başlamıştır. İlk defa elçi (balyos) bulundurma hakkı, 1454 anlaşması ile Venedik ile başlamıştır1. Daha sonra III. Selim döneminde Avrupa’nın büyük merkezlerinde daimi elçilikler kurulmuştur2. Bu adım, Osmanlı Devleti’nin diplomasi alanındaki gelişimini göstermektedir.
