Ingeborg Bachmann (25 Haziran 1926 – 17 Ekim 1973), Avusturyalı şair, romancı ve oyun yazarı. 20. yüzyılın en önemli Alman dili yazarlarından biri olarak kabul edilir.
Bachmann’ın erken dönem çalışmaları varoluşçu hareketten etkilenmiştir. İlk şiir koleksiyonu “Die gestundete Zeit” (1953), eleştirel ve ticari bir başarıydı. Bunu “Malina” (1956) ve “Der Fall Franza” (1967) adlı iki roman ve “Das dreißigste Jahr” (1961) adlı kısa öykü koleksiyonu izledi.
1960’larda Bachmann, zamanın siyasi ve sosyal kargaşasına giderek daha fazla dahil oldu. Yabancılaşma, şiddet ve Holokost temalarını araştıran denemeler ve radyo oyunları yazdı. 1968’de Almanya’nın en prestijli edebiyat ödüllerinden biri olan Georg Büchner Ödülü’ne layık görüldü.
Bachmann’ın daha sonraki çalışmaları, artan bir umutsuzluk duygusuyla işaretlendi. Depresyon ve alkolizm ile mücadele etti ve sağlığı azaldı. 1973’te Roma’da 47 yaşında öldü.
Bachmann’ın çalışmaları, yoğunluğu, insan deneyiminin karanlık tarafını keşfetmesi ve şiirsel güzelliği ile karakterize edilir. 20. yüzyılın en önemli Alman dili yazarlarından biri olarak kabul edilir ve çalışmaları dünyanın dört bir yanındaki akademisyenler ve okuyucular tarafından okunmaya ve incelenmeye devam etmektedir.