Son döndü ile ilk döndü arasında
Fazla bir önemi yok aslında
Ay parlarken tüm ihtişamıyla
Sen uyuyordun bilinçaltı düşleriyle
Bu gözler pek bilmez dalmayı
Seninkileri görmüş bir kere
Ne yapsın kuzuyu
Döneceğin günü saydı gider mi ki hayalin hiçbir yere
Yıldız kayarken dilek tutulurdu
İki sevgili birbirini dilerdi
Şimdilerde kayan her yıldız kopmuş bir umudu
Gökle yeryüzü gibi kalbimi söküp alışını hatırlattı
Zaten yüzüm yüzüne hasret
Baktığımız gökyüzü en azından sana vuslat
Kurtlar seranata başlayınca
Sesin duvarlara yankı olunca
Belkide başkaların yastığa
Benim ise kaleme
Sarılma sebebisin…
Cihat Canlı
ceocanli61@gmail.com
