Birnokta edebiyat dergisi

MÜLKİYETİ YAK, KÖKLERİ KALBE TAK

Birnokta edebiyat dergisi 157. sayısıyla, edebiyat tarihimizde bir ilki gerçekleştiriyor.

Şubat sayısında Dergideki şiir hikâye ve denemeler, eser sahiplerinin isimleri olmadan yayımlandı. Genel yayın yönetmeni Mürsel Sönmez, derginin bu ayki sunuş yazısında konuyla ilgili bakın ne diyor; Bu sayımızda şair ve yazarlarımızın isimlerini anmadan yayımlıyoruz eserlerini. Onları seslerinden tanıyalım diye yaptık bunu, ayrıca, iyi ve güzelin mülkiyeti konusunda kafa yoralım, eserin özgül ağırlığına isim katmadan bakalım diye. Mart sayımızda hangi çalışmanın kime ait olduğunu yazarlarımızın “izafi malikiyet”lerine hürmeten duyuracağız. İsim ile müsemma, isimle hakikati arasındaki uzun ince yola dair de “müfekkire”mizi kanatlandıralım bu arada. Çağın ayartıcılığına karşı hakikatle donanmak gerek. Huzur, hakikatin huzurunda olmanın bilinciyle mümkün olabilecek.

Birnokta’nın bu tavrı, bir orjinallik ya da dikkat çekmekten öte, temelde çağın ana sorunsalı olan mülkiyeti sorgulamak, soyut ya da somut mülkiyet duygusunun baştan çıkarıcılığına dikkat çekmek amacını taşıyor. 

Nuri Pakdil’in; “Mülkiyeti yakan, kökleri kalbe takan” dizelerinin varlık kazanması gibi bir durum. Tıpkı Yunus’un “mal sahibi mülk sahibi, hani bunun ilk sahibi” dediği gibi, varoluşsal bir gerçeklik olarak mülkiyetin asıl sahibini imliyor.

İsmin, eserin önüne geçtiği, gerçekliğin değil imajın, niteliğin değil niceliğin egemen olduğu şu yaşadığımız zamanlarda, sahiciliğe büyük bir atıfta bulunuyor Birnokta dergisi ve bu sayıdaki mülkiyetlerini yakan eser sahipleri.

İşte Birnokta’nın 157. Şubat sayısında yer alan imzasız eserler;