İnanmakla, herşeye ulaşılır sanıyordum. Aslında haledaha da sanıyorum. Ve istediğimiz herşeye de sahibiz aslında. Zor olan ne? Kolay olan ne? Nedir ki yaşadığımız? Ne diye yaşıyoruz? Bir boşluk. Kocaman, hiç bitmeyen. Bir sonsuzluk. Başı , sonu , belli olmayan. Bir mutluluk. Hiç tanımlanamayan. Tek bildiğimiz, hayatlarımızın başlangıç ve bitiş tarihleri. Hepsi bu…
Bu süre zarfında, yaşadıklarımız ne? Hayatta amacımız varmış. Bulabiliyormuyuz? Dünyada yaşadığımız süre , bunun için bize yetiyor mu? Bir mutluluk arayışı belki de. Belki de mutluyuzdur aslında. Nasıl olacağını bilmiyoruz. Ya da mutluluğun ne olduğunu bilemiyoruz. Belki de bilmek istemiyoruz. Sorunlar, üzüntüler yaşanmadan ulaşılamaz , belki de gerçek mutluluğa. Aslında ne mutluluk var ne de mutsuzluk belki de. Ya da biz de yok olabiliriz, bu koca evren içinde. Küçüçük atom parçaları gibi görevlerimiz var olabilir. Evreni bir arada tutabilmek için, bizim de dünyaya gelip gitmemiz gerekiyordur.
Neredeyiz ki? Hayatın gerçeği yalanı neresi? Bugüne kadar tek çözebildiğim, dünyada olduğumuz sürece mutsuzluklara, hastalıklara, sorunlara odaklanırsak, kocaman bir karanlığın, siyahın içinde yaşadığımız. Gülmeye, mutluluğa ve sevgiye odaklanırsak, gökkuşağı renkleri içinde yaşadığımızı farkettim. Ne yaparsak yapalım bitiyor bir şekilde. Renklere odaklanalım bence. Aydınlığa. Gözümüzün görebildiği. Göremesek bile, hayalimizde canlanan. Hayal kurmayı bilelim. Belki de geldiğimiz yer, rüyalarımızın yaşandığı yerdir. Cennet orası olabilir. Ya da biz rüya da yaşıyor olabiliriz. Seçeneğimiz varsa eğer, bizi güldüreni, mutlu edeni seçelim. Siyah ve beyaz varsa, mutlu veya mutsuz… Zıtlıklar işte. Tercihler kişiye göre değişir . Doğrular da. Sadece bizi gülümsetene odaklanalım bence . İnsanlar güldükçe dünya da gülümsüyor sanki.
Gülümsyen dünyalarımız, turkuaz mavi kalplerimiz olsun. Her gece rüryalarımız pembe, günümüz bembeyaz olsun. Bedenimizde gökkuşağı, zihnimizde hep sevgi olsun.
Sizi seviyorum. Kim olduğunuz , ne olduğunuz, nerede olduğunuz farketmez. Seviyorum işte. Belki de bu satırları okurken ihtiyacınız olan tek şey, sevildiğinizi duyma ihtiyacıdır. Belki de ,kimse, içten ; ” Seni seviyorum “, dememiştir size. Bir , ” seviyorum ” , sözcüğü yeter bazen . Koskoca bir hayatın tüm izlerini silmeye. Seni seviyorum, diyen sevdikleriniz, sevenleriniz olsun. Nerede olduğunu bilmezeniz de. SENİ SEVİYORUM.
*
NAZİME ÖNDER
www.gencgelisim.com
