Milgram Uyum Deneyi, insanların otorite sahibi bir kişi veya kurumun isteklerine, kendi vicdani değerleriyle çelişmesine rağmen itaat etmeye ne ölçüde istekli olduklarını ölçme amacını güden bir deneyler dizisinin genel adıdır. Bu deney, Yale Üniversitesi psikologlarından Stanley Milgram tarafından yürütülmüştür. Milgram, deneyleri şu soruya cevap aramak üzere geliştirmişti: “Nazi savaş suçlusu Adolf Eichmann’ın Kudüs’te yargılanmaya başlamasından üç ay sonra, Temmuz 1961’de başlayan bu deneylerde, Eichmann ve Yahudi Soykırımı’nda yer alan yüz binlerce yardakçısı sadece onlara verilen görevi yerine getiriyor olabilir miydi? Onların hepsi yardakçılık suçuyla suçlanabilir miydi?”1.
Deneyin yöntemi, Yale Üniversitesi’nde yapıldı. Katılımcılar, gazete ilanları ve posta yoluyla bulundu. Deneyler, üniversitenin eski yerleşkesinde, Linsly-Chittenden binasının bodrumundaki iki odada gerçekleştirildi. Deneyin tanıtımında katılımcılara bir deneyci tarafından başka bir kişiye giderek daha güçlü elektrik şokları vermeleri söylendi. Katılımcıların çoğu, şoka giren kişi acı içinde çığlık attığında bile itaat etti. Bu deney, etik ve bilimsel gerekçelerle geniş çapta eleştirildi, ancak insanların sıradan durumlarda nasıl davrandığı konusunda önemli bulgular sunmuştur12.
