Manhattan Projesi, II. Dünya Savaşı sırasında ilk nükleer silahların üretimini gerçekleştirmek için oluşturulmuş bir araştırma ve geliştirme projesidir. Bu projenin amacı, atom bombasının tasarımını ve üretimini gerçekleştirmekti. ABD, Kanada ve Birleşik Krallık tarafından desteklenen bu proje, 1942 ile 1946 yılları arasında ABD Ordusu Mühendisler Birliği’nin Tümgeneral Leslie Groves yönetiminde yürütüldü. Projede nükleer fizikçi Robert Oppenheimer, gerçek bombaları tasarlayan Los Alamos Laboratuvarı’nın yöneticisi olarak görev aldı.
Manhattan Projesi, başlangıçta mütevazı bir şekilde başladı, ancak zamanla büyüdü ve yaklaşık 130.000 kişiyi istihdam ederek yaklaşık 2 milyar ABD Doları (2022 yılı için yaklaşık 26 milyar ABD dolarına eşdeğer) harcadı. Bu maliyetin büyük bir kısmı üretim tesislerinin inşası ve fisil malzemesinin üretimi içindi. Kalan kısım ise silahların geliştirilmesi ve üretimi için kullanıldı. Araştırmalar ve bombanın üretimi, ABD, Birleşik Krallık ve Kanada dahil olmak üzere otuzdan fazla tesiste gerçekleştirildi.
Manhattan Projesi, savaş sırasında iki tür atom bombasının geliştirilmesine yol açtı:
- Little Boy: Uranyum-235 izotopunu kullanarak daha basit bir silah tasarımı.
- Fat Man: Plütonyum ile daha karmaşık bir çökertme tipi nükleer silah.
Bu projenin sonucunda, Hiroşima ve Nagasaki’ye atılan atom bombaları kullanıldı ve dünya tarihinde nükleer silahların kullanımı trajik bir şekilde gerçekleşti12.
