Yaşamak uzun bir maratonu koşan; kimi zaman kendinden bihaber insanın yegâne serüveniydi.
Yaşamak umutlarla dolup bir anda dibe vurmak gibiydi.
Yaşamak bazı zamanlar bataklığın ortasındaki birine uzatılan kırık dal misaliydi.
Yaşamak neyi yaşamak, neye yaşamaktı; sorular cevapsız kalabilirdi
Yaşamak filizlerin aniden toprağa bükülmesi kadar çaresizdi
Yaşamak diyar diyar beyhude yere gezmekti.
Yaşamak kendini umursuzca salıvermekti .
Yaşamak tepkisiz kalmak, vurdumduymaz olmak, uzun yılları saçlarında taşımaktı.
Yaşamak gibi yaşamak herkesin kaderi değildi. Gününü gün etmek kiminin hayaliydi.
Yaşamak ölümle ladese girmekti.
Yaşamak ellerinden kayıp giderken hayat, onun her saniyesiyle beraber olmaktı.
Yaşamak gitmek isteyen ve giden birinin ardından yapılacak en son şeydi.
Yaşamak rüzgarların gittiği yerlere gidememek, dünyada esareti tatmaktı.
Yaşamak “bırak aksın zaman” dediğinde senin tek destekçindi, yaşamak hep zamanın yanındaydı.
Yaşamak gel dediğinde kalmak, kal dediğinde gitmek kadar adaletsizdi.
Yaşamak seninle bir türlü anlaşamayacak kadar inatçıydı.
Yaşamak senin benim onun değildi, yaşamak birine ait hissetmezdi.
Yaşamak vefasızdı, yaşamak bir insan olsa dünyada en yalnız olanımızdı.
Yaşamak hepimizin olduğu kadar hiçbirimizindi, yaşamak ne bizimdi; ne de bizleydi.
Yaşamak sol yanında duran bir katildi, maktül de kendisiydi.
Yaşamak bir tarafı yaza ait, diğer tarafı karlı bir tepeydi
Yaşamak hiç anlaşılmamak, hiç anlamamak, hiç olmamaktı.
Yaşamak yaşıyor olmaktan utanmaktı.
Yaşamak tüm acılarından yaşamamak ümidiyle kurtulmaktı.
Yaşamak her anı son karesinde geçen bir filmdi.
Yaşamak sonunu düşünmemek ama eninde ve sonunda olmaktı.
Yaşamak gerçek olmasını istemediğin gerçekti, hayal değil gerçeğin ta kendisiydi.
Yaşamak yaşadığın her şehri terketmekti.
Yaşamak ardında bıraktığın birine kendine iyi bak demekti.
Yaşamak bir kere yaşamdan ayrılırken, bin kere ölmekti.
Yaşamak herkesi suskunluğa mahkum etmekti, kimseye söz hakkı vermezdi.
Yaşamak başkasını düşünürken kendini de düşünmekti, hem bencil hem adildi.
Yaşamak varsaymak, olası durumlarda kalmaktı.
Yaşamak hep dahasıydı, ya kötüydü ya da daha kötü.
Yaşamak “bil ki hiç unutmayacağım” sözlerine inanmak, aptal olmaktı.
Yaşamak aynı adreste aynı kalpte kalmamak, içten içe farklılaşmaktı.
Yaşamak dilinin ucundaki her bir sözü dünyanın en ucunda bırakmaktı.
Yaşamak ikimiz için de aynı şey, ikimize de farklıydı.
Yaşamak aşka dairdi, aşk için yaşamak aşkla yaşamak değildi.
Yaşamak bindiğin dalı kesmek, ucuz sokaklardan geçmekti.
Yaşamak yürüdüğün yolları bir daha yürümek, aynı filmi bir daha izlemekti.
Yaşamak saçlarına düşen aklarla kardeşti.
Yaşamak hüzünlerin kürkçü dükkanıydı, başı sıkıştığında onunla beraberdi.
Yaşamak karşı koymak, öyle beter bir zamana inat etmekti.
Yaşamak yüreğinin sızladığı günler, bir daha asla gelmeyecek olan senelerdi.
Yaşamak bir damla halinde gözlerinden süzülen haindi.
Yaşamak ihanet ederdi, umursamadan yıkar ve giderdi.
Yaşamak taş üstüne taş koysan da bir anda tüm dünyanın çökmesiydi.
Yaşamak en mutlu anları sevenlerin katlandığı dikendi.
Yaşamak ağlamaya değer diye düşünmekti.
Yaşamak bir söze başlayıp gerisini getirememekti.
Yaşamak daima yarım kalmak, birilerini yarım bırakmaktı.
Yaşamak namerdin sevinci, mert insanın derdiydi.
Yaşamak saatlerin kan ağladığı gecelerdi.
Yaşamak dert ve tasanın kadim dostu, baharların sonuydu.
Yaşamak üzüldüğün anlarda sonbaharı hissetmekti.
Yaşamak her zaman gözünden kaçan şeylerdi.
Yaşamak dünyaya lanet okumak, ayrılırken ise üzülmekti.
Yaşamak parmaklıklar ardından sonsuzluğa geçmekti.
Yaşamak bizi anlatabilirdi, bizi iyi bilir sana bana benzemezdi.
Yaşamak ölmeyi denemekti, ölmeyi yaşamak ise en büyük çelişkiydi.
Yaşamak sabahları demet demet gül, gece olduğunda celladın olan kanlı ellerdi.
Yaşamak ayaklarının altında ezilen sevgilerdi.
Yaşamak baş harfleri umutsuzluk olan bir şiirdi.
Yaşamak herhangi bir Perşembe sabahı kadar anlamsız ve derindi.
Yaşamak kefenine koyamadığın en gereksiz şeydi.
Yaşamak kışın açan yaz çiçekleriydi
Yaşamak “seni seviyorum” kadar basit, senle ben gibi de eşsizdi.
Yaşamak neden böyle, kimse bilmezdi….
*
http://mlkhnn.blogspot.com/2012/07/yasamak.html
