Ünlü “Titanic” gemisi, 15 Nisan 1912 tarihinde, Kuzey Atlantik Okyanusu’nda bir buz dağına çarparak battı. Gemi, Southampton, İngiltere’den New York, Amerika Birleşik Devletleri’ne doğru ilk seferindeydi.
Titanic, o dönemde dünyanın en büyük buharlı yolcu gemisiydi. 2.224 yolcu ve mürettebatı ile yola çıkan gemi, 14 Nisan 1912 tarihinde, saat 23:40’ta (gemideki zaman) bir buz dağına çarptı. Çarpmanın etkisiyle, geminin 5 su geçirmez bölmesinden 4’ü delindi. Gemi, yaklaşık 2 saat 40 dakika sonra, saat 02:20’de battı.
Titanik’in batması, dünya çapında büyük bir şok etkisi yarattı. Kazada, 1.514 kişi hayatını kaybetti. Bu, denizcilik tarihinin en büyük denizcilik felaketlerinden biri olarak kabul edilir.
Titanik’in batmasının nedenleri arasında, aşağıdakiler sayılabilir:
- Gecenin karanlık olması ve buz dağının görünmesinin zor olması
- Geminin hızının yüksek olması
- Geminin su geçirmez bölmelerinin sayısının yetersiz olması
- Cankurtaran botlarının sayısının yetersiz olması
Titanik’in batması, denizcilik güvenliği konusunda önemli düzenlemeler yapılmasına yol açtı. Cankurtaran botlarının sayısının artırılması, gemilerin hızlarının düşürülmesi ve buzdağlarının daha iyi takip edilmesi gibi düzenlemeler, deniz kazalarının önlenmesine yardımcı oldu.