SABIR TAŞI NE ZAMAN ÇATLAR, BİLİNMEZ!..
Bombaların patır kütür patladığı, insanların paramparça bir biçimde havalarda uçtuğu bir devirde yaşıyoruz.. Bu nasıl yaşamaksa..
Ve durum böyleyken ülke olarak üstelik de son derece kritik bir ortamda seçime gidiyoruz.. Şunun şurasında da 18 gün kaldı..
Düşünüyorum da şu aşamada artık mitinglere filan da gerek yok!.. Evet, şu anda miting yapmak hem zaman kaybı hem de tehlikeli.. Televizyon kanalları bence meydanlardan daha fazla etki bırakır.. Hem miting meydanlarında partiler ne konuşacak ki vatandaşın kararı değişecek?.. Zaten insanların asapları yeteri kadar bozuk.. Edirne‘den Kars’a, Sinop‘tan Antalya‘ya kadar herkes vaziyetini, pozisyonunu, almış, seçim sandığını bekliyor..
Türkiye maalesef eskiyle kıyas edilmeyecek kadar kamplara bölündü.. İnsanlar birbirlerinden adeta nefret ediyor.. Bu kötü tablodan, şefkat, sevgi ve merhamet iklimine nasıl geçecek bu aziz memleket?.. Ümitsizliği elbette inancımız reddeder, ancak insanız ve nefis taşıyoruz, dolayısıyla da etkilenmememiz mümkün değil..
Tv stüdyolarını insanları zıvanadan çıkartan mekanlar olarak görüyorum.. Radikal söylemde ısrar eden gazeteleri de öyle değerlendiriyorum.. Kartvizitinde profesör, doçent yazan ve sözüm ona siyaset bilimci, sosyal allame, geçinen koca koca adamlar resmen zırvalıyorlar.. İnsanları kasıtlı bir biçimde manipüle ediyorlar.. Hala daha Demirtaş‘ı neden muhatap almadı diye Başbakana yükleniyorlar!.. Yahu, adam devlete katil diyor, üstelik de bombalı katliamda ölenlerin kanları kurumadan söylüyor bunu.. Bu kişinin nesi muhatap alınır?..
Gelelim mitinge;
O alanda toplananların %80’i hükümete küfretmek için orada olan kişiler..
Türkiye‘nin pek çok yerinden akın akın gelmişler..
Ancak böyle bir katliama uğramaları mı gerekir?.. Asla!.. Böyle vahşi bir katliamı, kim kimin için isteyebilir?..
Fakat bazı kötü fotoğrafları da görmeden gelemeyiz, gelmemeliyiz.. Mitingin ismi, güya barış mitingi.. bu nasıl barışsa!..
“Bu meydan kanlı meydan” diye nara atıp halay çeken barışsever(!) mitingciler gördük.. Bir başka fotoğrafta çocuk polis arabasının üzerinde zıplıyor.. Zıplamayı da bırakın, tepiniyor!.. Yetmiyor, polis arabasına kaldırım taşı atıyor!..
Ondan sonra, mitingin ismi barış ve demokrasi mitingi.. Mitinge katılanlar ise barış sevdalıları..
Allahtan, milletimizin büyük çoğunluğu sakin ve itidalli davranıyor.. kendisini sokağa dökmek isteyen provokatörlerin oyununa gelmiyor..
Ancak bu aklı selim duruş nereye kadar sürer, sabır taşı nerede ve ne zaman çatlar, çatladığı an neler olur, bilinmez!.. Her gün otomatiğe bağlanmış bir şekilde askerlerimizin ve polislerimizin şehit edilen askerlerimiz ve polislerimiz.. Arada da dikkati farklı yöne çekebilecek mahiyette olan bombalı eylemler!.. Türkiye’nin bünyesi bu yüksek tansiyonu daha ne kadar kaldırır?..
Netice-i kelam; birileri kendi mahallemizde aklımızla fikrimizle alay ediyor!.. ve bunun faturasını da çok ağır ödüyoruz..
Her şeye rağmen son ümit; 1 Kasım..
Millet eğer istikrara evet derse Türkiye nefes almaya devam eder..
Aksi takdirde;
Yandı gülüm keten helva!..
*
SAMİ ÖZEY
www.gencgelisim.com
