Dalga sesleri, martı sesleri.
Batırdık nice gemileri ıssız denizlerde.
Herbiri belki de birer sendi.
Kalbimden kopup, hayaller denizinde yüzen senler.
Bilirmisin ne zordu sensizlik?
Geçen gemilerin seyrine dalmışken tek başına bir ben.
Sevildiğini bilmeden sevilen birileri ta uzaklarda gemilerde sevgiye hasret.
Bilemezken sen,
Farkedemezken başında uçuşan ben kalplerini,
Haklıydın belki de görememkte kalbinden geçen benleri.
Etrafında dolanan yüzlerce sevda kokusu arasında,
Kolaymıydı seçmek ben kalplerinin kokusunu.
Denizin tuzlu, nemli havası,
Yosunlara karışmış aşkın saf kokusu.
Hepsi birbirine karışımış, sevdaya hasret, ben sahillerinde seni beklerken,
Ne de çok yosun kokulu aşklar yaşamış kalbim.
Soğuk denizlerde yolculuklar yaşarken titrek bedenim,
Yakıcı güneşe bile uzak, ısınamamış sensiz kalbim.
Benim kokum sana vurgun,
El değmemiş, güneş görmemiş sahillerde, sen güneşlerinde ısınmayı bekleyen yosunlu ben kalbim.
Bedenimi yakan turkuazım saf tuzu, aşk yarana ilaç,
Rüzgârla uçuşan ,güneşe denk saçlarımın sarısı ,kalbine ışık olsun.
Gönlüne konsun her gece rüyalarında.
Beilemedim ki hiç sen kalplerinin tutuklu kaldığı sahilleri.
Sen de uçurdun mu kalbinin martılarını?
Benim sahillerimde mi aradılar aşk kırıntılarını?
Gözlerin “Seni seviyorum”, derken,
Zihnin, ” Yorma beni, engellerim var, söyleyemem aşkımdan eridiğimi”,
Bakışlarının içinde kaybolmuş.
Belki de benim hayalime yakışandın sen.
Aslında hiç varlığı bilinmeyen.
Kendi sahillerinde nice martılara aşklar dağıtan.
Belki de ruhundu ,bilemeden benim sahillerimde buluşmayı dileyen.
Anladım ki, sebebini bilsem de bilemesem de,
Senin varlığın kalbimin sahillerinde can bulan olmuş.
Ruhumda hep sevilenim senin kalbinin aşk kokusu olmuş.
Seni seviyorum sanırım.
Yine yeniden tuzlu suların arasındaki tatlı öpüşler gibi.
Seni seviyorum sanırım bu gece de yeniden rüyaya dalmadan gözümden süzülen huzurlu bir uyku gibi.
**
Nazime Önder
www.gencgelisim.com
