MİLLİ MÜCADELE’NİN ÖNCÜLERİNDEN
“Bahar” başlıklı şiirleriyle Milli Mücadele’nin en önemli destekçileri arasında bulunan Halide Nusret Zorlutuna, İstanbul’da 1901 yılında doğdu. Meşrutiyet döneminde Kerkük’te mutasarrıflık yapan, 2. Abdülhamid devri gazetecilerinden Mehmet Selim Beyin kızıdır. Babası, kendi adından daha çok Avnullah Kâzımî takma adıyla tanındı. Kerkük’te özel hocalardan Türkçe, Arapça, Farsça dersleri alan Halide Nusret, Dünya Savaşı başladığı sıralarda ailesi ile birlikte İstanbul’a döndü ve orta öğrenimini Erenköy Kız Lisesi’nde tamamlayarak İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümü’ne devam etti. Özel olarak İngilizce öğrendi. 1924’te Edirne Muallim Mektebi’ne öğretmen olarak atanan Halide Nusret, daha sonra sırasıyla Kırklareli, Kars, Ardahan, Urfa, Karaman, İstanbul ve Ankara’da çeşitli ortaokul ve liselerde bu görevi sürdürdü. 1926’da Süvari Yarbayı Aziz Vecihi Zorlutuna ile evlendi. 1930’da oğulları Ergün, 1938’de kızları Emine Işınsu dünyaya gelir. Emine Işınsu daha sonra tanınmış bir romancı olarak edebiyat dünyasındaki yerini alacaktır. Bu arada, Çocuk Esirgeme, Yardımseverler, Çocuk Haklarını Koruma, Türk Kadınlar Birliği, Eski Muharipler, Soroptimistler gibi derneklerin üyeliklerinde ve Türk Anneler Derneği Genel Başkanlığında bulunan Halide Nusret, 1957’de Kız Teknik Öğretmen Okulu’nda edebiyat öğretmeni iken kendi isteği ile emekliye ayrıldı.
Halide Nusret, yazı hayatına, on beş yaşlarında, Erenköy Kız Lisesi’nin açtığı yarışmada, babasının vefatı üzerine yazdığı “Ağlayan Kahkahalar” yazısının birincilik kazanması üzerine girdi. O günden sonra şiir, fıkra, deneme, inceleme, hâtıra, sohbet, hikâye ve roman türlerinde çeşitli eserler kaleme aldı. Sade dili, samimî üslûbu ve güzel Türkçesi ile yazdığı yazılar, mistik temayülleri olan duygulu ve şefkatli ruhunun terennüm ettiği şiirler, büyük bir ilgi ile karşılandı. 1975 yılı, Birleşmiş Milletler tarafından “Kadın Yılı” olarak ilân edildiğinde “Kadınların Sosyal Hayatını İnceleme ve Araştırma Derneği” tarafından düzenlenen sergi ve toplantıda kendisine “Ümmü’l-Muharrirât (Kadın Yazarların Annesi)” unvanı, 1983 yılında ise, Basın Yayın Genel Müdürlüğü ile Türk Basın Birliği tarafından “Basın Mesleğinde 50 Yıl Şerefli Hizmet” belgesi ile plâket verildi. Kadınlar Dünyası, Salon Mecmuası, Çınaraltı, Türk Kadını, Çağrı, Hilâl, Defne, Hisar dergilerinde ve Zafer, Kudret, Haber,Yeni İstanbul, Sabah, Hürriyet gazetelerinde sık sık imzasıyla karşılaştığımız Zorlutuna’nın başlıca eserleri şunlardır:
Romanları: Küller (1921), Sisli Geceler (1922), Gül’ün Babası Kim? (1939), Aşk ve Zafer (1964), Altın Karanfiller (1965), Aydınlık Kapı (1974).
Hâtıraları: Büyükanne (1971), Bir Devrin Romanı (1973), Benim Küçük Dostlarım (1977). Hikâyeleri: Beyaz Selvi (1945). Şiirleri: Geceden Taşan Dertler (1930), Yayla Türküsü (1943), Yurdumun Dört Bucağı (1950), Ellerim Bomboş (1967). Zorlutuna’nın bütün eserleri Timaş Yayınları arasında çıkıyor.
