Tayin için bir köye atanan öğretmenin biri yolda mola vermek ister. O anda köylüler ekin biçmektedir. Yanlarına yaklaşarak biraz su ister. Köylüler suyu verir. Suyu içen öğretmene yaşlı ve erdemli köylü şunu sorar,
-Evlat nereden geliyorsun, nereye gidiyorsun?
-Yukarıdaki köyden aşağıdaki köye tayin oldum. Yeni köyüme gidiyorum.
Bu kez öğretmen sorar:
-Aşağıdaki köyün insanları nasıl, iyi midir?
Köylü,
-Hele sen bir geldiğin yeri anlat, orada insanlar nasıldır? der.
Öğretmen,
-Onlar hakkında pek konuşamam. Son derece kötü huylu, kıskançlar. Orada insanlık ölmüş, kimse kimsenin umurunda değil, anlayacağınız pek mutlu olamadım.
Köylü,
-Gideceğin yer de geldiğinkinden farklı değil, der.
Öğretmen vedalaşıp yoluna devam eder.
Belli bir zaman sonra yine başka bir öğretmen aynı yerde mola verir ve köylülerden biraz su ister. Suyu içtikten sonra köylülere sorar,
-Yukarıdaki köyün insanları nasıldır?
Yaşlı köylü, öğretmene;
-Hele sen bir geldiğin yeri anlat orada insanlar nasıldı?
Öğretmen;
-Çok iyiydiler. Cana yakın, dürüst, sıcakkanlı ve çalışkandılar. Onlarla uzun ve mutlu ilişkilerim oldu. Çok iyi anlaşıyorduk. Ayrılmak istemedim ama tayinim çıktı. O yüzden diğer köye gidiyorum.
Köylü olgun bir edayla:
-Gittiğin köyün de geldiğin köyden farkı yok, der.
Öğretmen teşekkür eder ve köylülerle vedalaşarak yoluna devam eder.
Evet insan nasıl görüyorsa öyle bulur.
Kitabımın daha önceki sayfalarında şöyle bir ifade kullanmıştım. Düşüncelerin manevi bir gücü vardır dua gibi, karşınızdakine mutlaka ulaşır. Bu yüzden, olumsuz düşünce bazen işinizi kaybetmenize, bazen birilerinin size düşmanlık beslemesine sebep olabilir.
David J. Schwart Büyük Düşünmenin Büyüsü adlı kitabında bu konu ile ilgili arkadaşının başından geçen şöyle bir olay anlatır.
Şirketim küçük bir meşrubat şişeleme fabrikasının danışmanlığını almıştı. Müşteri az eğitim almış biriydi. İşi kötüye gidiyordu ve son yıllarda oldukça pahalı hatalar yapmıştı.
İşi aldıktan sonra, benimle çalışan bir arkadaşımla birlikte ofisimizden fabrikaya gidiyorduk. 45 dakika yolculuk boyunca hep müşterimizin olumsuz özellikleri hakkında konuşmaya başladık.
Problemlerini çözmek için nasıl bir yaklaşımda bulunmamız gerektiğini tartışmak yerine kendi aptallıklarının işlerini ne hale getirmiş olacağını konuştuk. Ve sürekli alaylı ifadeler kullandık. Tüm yol boyunca müşterimizin ne denli uyuşuk beyinli ve zayıf akıllı biri olduğunu konuştuk.
Öğleden sonraki toplantı soğuk geçti. Sanki müşterimiz hakkındaki düşüncelerimizi algılamıştı.
İki gün sonra bu müşteriden iki cümlelik bir mektup aldım. Şöyle diyordu “Şirketinizden danışmanlık almaktan vazgeçtim. Eğer şimdiye dek yaptığınız hizmetin ödenecek bir bedeli varsa lütfen fa-turayı gönderin.”
İşte 45 dakikalık olumsuz konuşmanın sonucu mükemmel bir işi kaçırmak olarak karşımıza çıkmıştı. Ve o müşteri başka bir firmayla anlaşmıştı.
Evet olumlu düşünceler olsaydı onu kaybetmeyeceklerdi. İnsanın sahip olduğu birçok özelliği varken küçük, olumsuz şeylere odaklanarak hayatımızı zehir etmenin hiçbir manası yok. Zaten insanlık ahlakının da gereği olan şey, insanlar hakkında olumsuz ve kötü düşüncelere yer vermemek, hele hele bunları hiçbir zaman doğru olsa bile dile getirmemektir.
Başkaları için düşündüğün şeyler kendin için düşündüklerindir.
NLP ile Başarı/Yücel Gökmen
www.gencgelisim.com
