Genellikle, kişisel gelişim, farkındalık, aydınlanma vb. konularda yazılmış kitaplarda, ilgili seminer ve sunumlarda en sık kullanılan cümlelerden biridir.” SEN DEĞİŞ, ETRAFIN DEĞİŞSİN.”
Çok doğru olmakla birlikte, çokça da yanlış anlamaya müsaittir.
Daha önce kendi yaşadığım olaylardan, danışanlarımdan gelen telefon ve mesajlardan anlıyorum ki;
bizler, özellikle kadınlar olarak daha emin söyleyebilirim, hep kendimizden önce dışarıyı ve başkalarını daha çok düşünürüz. Çünkü bırakın kendi değişimimizi, etrafımızı değiştirmeyi bile düşünemeyiz. Bu konuda oldukça tutucuyuzdur. Mevcut koşul ve kişilere sıkı sıkı bağlı kalırız. Bırakıp gitmeyi, yeniliklere yelken açmayı bilemeyiz. Sürekli aynı çerçeve içinde dolanır, dururuz. Olmazı oldurmaya çalışırız. Sürekli kendi isteklerimiz ön plandadır ve etrafımızdaki herkesi buna uydurmaya çalışırız. Veya tam tersi diğerlerine kendimizi uydurmaya çalışırız. Ortamız ve dengemiz yoktur. Olmazsa olmasın. Buna bir ömür bile harcayabiliriz. Ve çoğu kez harcarız da. Sonucunda bir damla mutluluğa hasret kalabiliriz.
Şimdi çalışmalar yaptıkça, kendimizi fark ettikçe, merkezimizde ve dengede yaşamaya başladıkça, kendi huy ve davranışlarımızda, hayata bakış açımızda sonsuz değişiklikler yapabiliriz. Bir insan ancak ve sadece KENDİNİ DEĞİŞTİREBİLİR. O da gerçekten isterse ve inanırsa. Yoksa binlerce kitap okumak bile fayda etmez. Önemli olan hayata geçirebilmektir. Uygulayabilmektir.
Bizler değiştikçe hakikaten hayatımızda aşağıda basit bir şekilde özetleyeceğim şekilde değişiklikler olabilir.
1-) Evde, çevrede memnun olmadığınız kişiler varsa ve siz bunlardan rahatsız oluyorsanız bu kişiler sizlerin aynası olabilirler. Onlara bakarak kendinizi görüp, kendi değişiminizi yapabilirsiniz. Eğer o kişilerin görevi sadece size ayna tutmak kadarsa o kişi de o davranışlar değişebilir. Bu özellikle çocuklarda olur. Kızdığınız bir davranışı kendinizde bulup dönüştürdüğünüzde çocuklar genellikle o davranışı yapmazlar. Hatta bazen söyleseniz bile hatırlamayabilirler. Onun görevi o an için sadece sizde olan bir enerjiyi hatırlatmak kadardır ve siz hatırlayıp bıraktığınızda görevi sona erer.
2-)Etrafınızdaki kişilerde rahatsız olduğunuz huy ve davranışları kendinizde tespit edip bıraktıktan ve onunla ilgili merkez duruşunuzu bulduktan sonra o kişi aynı enerjilerine devam edebilir. Ancak artık sizde o enerji olmadığından kızmazsınız, etkilenmezsiniz, olayın içinden geçer gidersiniz. O kişinin o davranışı artık sizi ilgilendirmez.
3-) Siz kendinize düşeni yapıp kendi enerjilerinizi fark ettikten sonra, diğer kişi aynı şekilde yoluna devam edebilir. Unutmayın herkesin kendini hatırlaması kendinden olacaktır. O kişinin de alacağı dersler, fark edeceği olaylar vardır. Bu durumda tercihinizi yapabilirsiniz. Kimseyi dışlamadan kendi tercih hakkınızı o kişiyi olduğu gibi kabul ederek yapabilirsiniz.
Örneğin; Yalancı bir arkadaşınız var. Siz önce kendi yalancılık enerjinizi bulup bırakacaksınız. Büyük küçük fark etmez. Beyaz da olsa yalan yalandır. Daha sonra arkadaşınız yalan söylemeyebilir, söylemeye devam edebilir, başkalarına söyleyebilir, size söylemeyebilir. Bunlar sizinle birlikte onun da enerjileri ile alakalıdır.
Fakat burada rahatsız olmasanız dahi yalancı bir arkadaşınız olmasını istemiyorsanız kendi tercihinizi yaparak onu yok saymadan görüşmemeyi tercih edebilirsiniz. Onunla yollarınızı ayırabilirsiniz. Ancak yargılamadan. Unutmayın onun aynalığında sizde kendi yalancılığınızı keşfettiniz. Yani sizde yalancıydınız ve fark edip bıraktınız. Ona izin verin.
Biz enerjilerimizi fark edip bıraktıkça, olaylar bir süre sonra kendiliğinden değişmeye başlar. Arkadaşlarımız kendiliğinden değişir. Enerjimize uygun olarak iş yerimiz değişebilir veya iş aynı kalır çalışma arkadaşlarımız değişir. Komşularımız değişir. Bu hep olacaktır. Yeni bir kişi her zaman bizim için şanstır. Kendimizi görüp anlamak adına bir fırsattır. Ve kendimizi değiştirme çalışmaları her geçen gün azalarak devam etse de bir ömür boyu sürecektir. Üç-beş çalışma yapayım hayatım değişsin, ben değişeyim, her şey mükemmel olsun değildir. Keyifle, zorlamadan, yaşayarak yapılacak çalışmalardır.
Yazan: Songül Atikara
