Saygı: Çocuğu azarlamak, ona bağırmak, vurmak, sözünü kesmek, çocuğa yalan söylemek ona saygı duyulmadığının göstergeleridir. Kendisine saygı gösterilmeyen çocuk, davranış bozukluklarına başvurur. Bu yüzden anne ve babalar çocuklarına saygı göstermeyi öğrenmek zorundadır.
Çocuğa bağımsız bir birey olarak yaklaşılmalı, ona da söz verilmeli, fikri alınmalı, fikirlerine saygı gösterilmelidir.
Çocuğa Zaman Ayırmak: Çocukla hem ilgilenmek hem ona her gün zaman ayırmak gerekir. Çocukla birlikte geçirilecek zaman az da olsa, zamanın niceliği değil niteliği önemlidir. Çocukla bir saat kaliteli zaman geçirmek, çocuğun ruhsal dünyasına önemli faydalar sağlayacaktır.
Çocuğa ayrılacak bu zamanda çocukla birlikte onun hoşlanacağı faaliyetler yapılmalı.
Cesaretlendirme: Çocuğun kendine olan güvenini kazanması için öncelikle anne ve babası, ona güvendiklerini çocuğa göstermelidir. Ailesi ve çevresi, çocuğun her çabasını takdir etmeli, çocuğu cesaretlendirmelidir. Çocuğun kendini değerli bir birey olarak görebilmesi için çocuğu cesaretlendirmek çok önemlidir.
Cesaretlendirmek demek, çocuğu olduğu gibi sevip, kabul edip ona sadece kendisi olduğu için değer vermektir.
Sevgi: Çocukta uyumu sağlayabilmenin en önemli yolu ona sevildiğini hissettirmekten geçer.
Çocuğun kendine güvenmesi için de sevildiğinden emin olması, karşılıksız sevmeyi ve sevilmeyi öğrenmesi gereklidir.
Sedat Dörtkardeş