Edith Wharton (24 Ocak 1862 – 11 Ağustos 1937), Amerikalı romancı, kısa öykü yazarı ve tasarımcı. New York’ta zengin ve sosyal açıdan önde gelen bir ailede doğdu ve özel olarak eğitildi. Wharton’un yazıları genellikle Yaldızlı Çağ ve 20. yüzyılın başlarında Amerikan üst sınıfının yaşamlarını ve ahlakını araştırdı. Eserleri keskin sosyal anlayışları, hiciv zekası ve detaylara olan dikkatleri ile bilinir.
En ünlü eserlerinden bazıları şunlardır:
- “Masumiyet Çağı” (1920): Pulitzer Kurgu Ödülü’nü kazanan ilk kadın olduğu bu roman, 1870’lerde New York toplumunun sosyal kısıtlamalarını ve ahlaki ikilemlerini inceliyor.
- “Ethan Frome” (1911): Küçük bir New England kasabasında geçen, aşk, görev ve izolasyon temalarını araştıran trajik bir novella.
- “The House of Mirth” (1905): Bu roman, New York’un yüksek sosyetesindeki konumunu güvence altına almak isteyen güzel ve zeki bir kadın olan Lily Bart’ın mücadelelerini takip ediyor.
- “Ülkenin Geleneği” (1913): Bu hiciv romanı, evlilik ve boşanma yoluyla New York toplumunun saflarında yükselen genç bir kadın olan Undine Spragg’ın hikayesini anlatıyor.
Edith Wharton’un yazı stili, keskin zekası, psikolojik içgörüsü ve üst sınıfın görgü ve geleneklerinin ayrıntılı gözlemleriyle bilinir. Eserleri genellikle bir parçası olduğu toplumun sınırlamalarını ve ikiyüzlülüklerini eleştirdi ve sosyal hiciv için keskin bir göze sahipti.
Hayatı boyunca Wharton, çok sayıda roman, kısa öykü ve kurgusal olmayan eser yayınlayan üretken bir yazardı. 1921’de “Masumiyet Çağı” ile Pulitzer Kurgu Ödülü’nü kazanan ilk kadın oldu. Birkaç yıldır yaşadığı Fransa’da 11 Ağustos 1937’de ölümüne kadar yazmaya devam etti. Onun mirası Amerikan edebiyatında önemini koruyor ve eserleri zamansız temaları ve edebi değerleri nedeniyle incelenmeye ve kutlanmaya devam ediyor.
