‘İmkansız’a Prim Yok!

Mücadele önce kalpte başlar, sonra beyinde. Beden ise sadece bunları takip eder. Bir folk müziğiyle karşılarım acıyı. En yıldırıcı, en dehşetli, korkunun her yere yayıldığı anlarda bile fosfor renkli bir gülümseme yayılır yüzüme. Olanaksıza prim vermem, imkansızın olduğu yerde bin ayrı fırsatla karşılarım sevdiklerimi. Taştan sert avuçlarımla sıktığım taşın suyuyla gideririm susuzluğumu. Gün içinde güç, azim ve hedeflerimle flört eder, başaramazsın, yapamazsın diye koro tutan leş kargalarına gülüp geçerim.

Sıkıntılar ya da dertler dikenle gelse de, aniden güllük gülistanlık bir hava yaratırım, Yaratan’ın adıyla… Amaçlarımın kabadayısıyımdır. Onlar adına ışıl ışıl bir yürekle yol alır, gerekirse gözümü karartırım. Hayata öyle aşığımdır ki, hiçbir zaman kırılmam ona. İstediklerimi bana kırıntı tadında da sunsa çalışmak tek emelimdir.

Korku mu? Gözlerimin içine baksana! Ortalık kızıştığı zaman gözlerimin içi parıldar. Kaçmak isteyenleri gördükçe cesaretim artar. Sözcük dağarcığım sadece “başarmak” ve türevlerinden ibarettir. Beni öldürseniz bile yenilmem. Yaratan’a dönerim.

Asil Soner Demir

www.gencgelisim.com