Kişisel Gelişim Toplumu da Birleştir!
Ali Mısır’da okuyan bir öğrencidir. Sınavlar bitmiş ve yaz tatiline girecektir. Babası Ali’ye telefon eder ve sınavların nasıl geçtiğini sorar. Ali de bilmediği halde “çok iyi geçti” der ve bunu üzerine babası onu İstanbul’a işlerinde yardım etmesi için çağırır.
Ali İstanbul’a gitmeden önce arkadaşına son olarak şöyle der:
-Ahmet sen notlarımı öğrenirsin ve beni ararsın. Eğer telefona babam çıkarsa Muhammed’in Ali’ye selamı var dersin; ben anlarım bir tane zayıfım olduğunu.
Ahmet notları öğrenir ve arar. Telefona babası çıkar ve Ahmet şöyle der:
-Amcacım Ali’ye söyle ona bütün Ümmed-i Muhammed’in selamı var…
İşte bizim insanımızın hayata bakışını özetleyen bir nükte.
Bizim insanımız her zaman için esprili, zeki ve üreticidir. Ne kadar zor durumda olursa olsun işin içinde ustaca sıyrılmasını bilir. Her söylediği sözde hem bilgelik hem hayatı ince noktalarından yakalayan espriler olur. İşte Nasrettin hoca, işte Karagöz – Hacivat işte Deli Bekri…
Bu naif insan modeli binyıllardan beri bizim toplumuzda var. Zaman zaman bazı farklılıklardan dolayı anlaşamayıp sekteye uğrayan bu yapı yine zor günler geçiriyor.
“Gelin tanış olalım” sözünce, birbirimizi daha iyi tanımaya, birbirimizi dinlemeye, birbirimizi sevmeye ihtiyacımız var. Kişisel gelişim sadece bireysel gelişim değildir. Toplumların da kişisel gelişime ihtiyacı vardır. Bunun farkında olarak gelişen her bireyin; bu toplumun duyarlılığını daha da artıracağına, bu toplumu daha iyi birbiri ile kaynaştıracağına inanıyoruz.
O yüzden gelişmek taraftarıyız. Sonuna kadar, durmadan yılmadan gelişmemiz gerekiyor.
Adem Özbay
