Özgürlük dediğin nedir ki? Zihinlerimizin tutsak olup, bedenlerimizin tüm dünyayı gezmesi mi? Bedenlerimizin tutsak olup, kuş gibi gezinebilmesi mi?
Zihnimiz bizden bağımsız değil mi? Biz nerde olursak olalım, durumumuzne isterse olsun, zihnimizi özgür düşündüğü sürece özgürüz. Kim değiştirebilir ki bir başkasının düşüncelerini. Pek kim bilebilir ki bir inanın zihninden geçenleri. Çoğu zaman kendi zihnimize bile düşündüklerinen dolayı kızıp, müdahele ediyoruz. Kimsenin bilmediği , bize ait olan düşüncelere.
Kendi özgürlüğümüze engel oluyoruz. Hiç düşündük mü neden diye? Öyle çok kurallarla yaşamaya alışmışız ki, kendimize engel koyuyoruz. Özgürce düşünmekten bile korkuyoruz. Belki de düşünüyoruz da, kendimize ile itiraf edemiyoruz.
İlk endişe ‘Elalem ne der?2 Peki kim bu elalem? Onlar da insan değil mi? Onlar için elalem yok mu? İşte bu nokta , hepimizin takıldığı nokta sanırım.
Bırakalım kim ne der endişelerini. Zihinlerimizi hep özgür tutalım ki bedenlerimiz huzur bulsun. Özgür bedenlerin içinde , tutsak zihinler olmayalım. Bulunduğumuz noktada, zaten özgür olduğumuzun farkına varalım. Bizi tek tutsak edebilecek olan, insanlar ve olaylar değil, zihinlerimizdir. Bunun farkındalığıyla, dünyadaki yıllarımızı gereksiz endişe ve düşuncelerle harcamayalım.
Özgürlük biz istedikçe vardır, unutmayalım.
*
Nazime Önder
www.gencgelisim.com
