Ailemize yakın dostlarımız arasında sık sık tartışma konusudur: Çocuklarımızın yetişmelerinde ana-baba mı, yoksa öğretmenlerimi daha etkin rol oynar? Hangisi daha çok emek harcar?
Onlara hiç düşünmeden şu karşılığı veriyorum:
-Öğretmenleri!
Sevgili Yavrum! Bunu sen de böyle bil. Evet harçlığını veren bizleriz, ama seni ruhen yetiştirecek olan, hayata güzel bakmanı sağlayacak olan kişi, unutma ki öğretmenindir. Biz onların yanında yaya kalırız. Bizim dahi yetişmemiz de onların emekleri vardır. Öğretmenin, onlarca çocuğa gösterdiği sabır, hoşgörü, verdiği bilgi, seni yarınlara hazırlaması açısından kıymetli bir hazinedir. Seni, bu hazineden yoksun bırakacak tutum içerisine girme.
Sevgili Çocuğum! “Bana bir harf öğretenin kelesi olurum” sözünü hiçbir vakit unutma. Seni “Sen” yapacak olan, sana kişilik kazandıracak tek kişi öğretmenindir. Okulunu evin gibi gör. Öğretmenlerini de anne ve baban kabul et. Çünkü o, tabloya renk veren ressamdan, demire şekil veren demirciden, altını işleyen sarraftan taşa biçim veren heykeltıraştan daha kıymetli usta bir sanatçıdır. Bunun için ömrün boyunca öğretmenlerini, hele ki ilkokul öğretmenini ve onun sana harcadığı emeklerini asla unutma yavrum.
Sevgili Küçüğüm! Sana arkadaş sevgisini aşılaşan sana başarı yollarını gösteren, hayatın boyunca unutamayacağın anılarına baş aktörlük yapan öğretmenini hep an.
Tüm bu emekler karşısında öğretmeninin senden istediği bir tek şey vardır: Unutulmamak!
Eğer sen de unutmak ve unutulmamak istemiyorsan Sevgili Yavrum! O halde Hayata Güzel Bak…
Lilay Koradan
www.gencgelisim.com
