Ahmet Mithat Efendi, 26 Şubat 1844 tarihinde İstanbul’da doğmuş ve 4 Temmuz 1912 tarihinde aynı şehirde vefat etmiştir. Türk edebiyatının önde gelen yazarlarından biridir. Roman yazarı, hikâye yazarı, deneme yazarı, gazeteci ve çevirmen olarak çalışmalar yapmıştır.
Ahmet Mithat Efendi, İstanbul’da medrese eğitimi almıştır. Osmanlı Devleti’nin son dönemlerinde Batı etkisiyle yetişmiş bir aydındır. Batı kültürüne ve edebiyatına olan ilgisiyle tanınır.
Yazı hayatına gazetecilikle başlayan Ahmet Mithat Efendi, Tanzimat dönemi yazarlarından biridir. Türk edebiyatında çağdaş romanın öncülerinden biri olarak kabul edilir. Eserlerinde Batı tarzı roman anlayışını benimsemiş ve toplumsal meseleleri işlemiştir.
Ahmet Mithat Efendi’nin eserleri arasında “Felatun Bey ile Rakım Efendi”, “Jön Türkler”, “Çengi”, “Kara Davut”, “Yeni Osmanlılar” gibi romanlar ve “Hüseyin Fellah” gibi hikâyeler yer almaktadır. Eserlerinde toplumun çeşitli kesimlerini, Osmanlı toplumunun dönemindeki değişim ve çelişkilerini ele almıştır.
Aynı zamanda Ahmet Mithat Efendi, pek çok eseri Batı dillerinden Türkçe’ye çevirmiştir. Batı edebiyatını ve düşüncelerini Türk okuyucusuyla buluşturmuş ve edebiyat çevresinde etkili bir rol oynamıştır.
Ahmet Mithat Efendi’nin eserlerinde dil ve üslup açısından sadelik, akıcılık ve anlaşılırlık ön plandadır. Halkın anlayabileceği bir dil kullanarak eserlerini geniş kitlelere ulaştırmıştır.
Ahmet Mithat Efendi, Türk edebiyatında önemli bir yer edinmiş bir yazardır. Çağdaş roman anlayışının gelişmesinde etkili olmuş ve dönemine damgasını vurmuştur.
